Let’s Sti(c)k together goes Stik Belgique: dreamy Feliz

for English, scroll down

Zoals jullie wel gemerkt zullen hebben, was het hier de afgelopen maanden nogal tamelijk povertjes gesteld op de blog. Ik had en heb nochtans vanalle naaisels waarover ik nog kan bloggen. Maar het ontbrak me aan tijd en energie. Onze nakende verhuis naar Trinidad (ik was van plan hier al over te bloggen, maar nog niet gelukt… gebeurt heel snel, beloofd!) heeft echt al mijn energie opgeëist en de hele situatie heeft me bij momenten mentaal nogal overhoop gehaald.  Dat verklaart de stilte hier dus wel zo’n beetje. Naaien is er al helemaal niet meer van gekomen. Het lukte gewoon niet. Ergens voelde ik wel dat ik iets wilde, bijna ‘moest’ doen, al was het maar om mijn gedachten te verzetten, eens met iets anders bezig te zijn, iets te doen dat ik ‘kan’ en dat me een goed gevoel geeft. Maar ik kon het niet opbrengen.

De laatste 2-3 weken werd het echter toch weer wat rustiger, en kwam er een heel klein beetje ademruimte in m’n hoofd. Ik besloot te proberen om mezelf terug te ‘activeren’ met het oog op deze editie van Let’ Sti(c)k together, eentje die me erg aanspreekt omwille van het ‘Belgische’ karakter ervan. Het was Marjolein van de blog Flaflinko die deze maandelijkse naai-uitdaging bedacht, en net zij had deze maand een feestje te vieren op haar blog. De hele maand stond in het teken van Belgische creaties, en dat was meer dan de moeite. We mogen zo trots zijn op wat ons kleine landje te bieden heeft op naaivlak!!! Zeker nu we zo ver weg wonen, voel ik me nog extra trots daarop!
Ik gaf mezelf de ruimte om het te bekijken, of ik echt gestart raakte. No pressure… Het ging een pak trager dan anders, al had dat ook wel te maken met alle dingen die we nog moesten regelen voor mijn mini-trip naar Trinidad het voorbije weekend. Er zitten maar 24 uren in een dag, en die zijn rap voorbij met kids in huis en veel gedoe aan je hoofd! Maar kijk, het is toch af geraakt 😉 Op de valreep, want de laatste borduursels werden er op hotel in Trinidad op genaaid, en de foto’s konden pas maandag in de late namiddag (eerder vroege avond!) genomen worden toen ik mijn twee lieve schatjes na 3 dagen terug zag! Dankjewel Marjolein dat ik dus met een dagje vertraging mocht bloggen!

De uitdaging was deze keer:

• Belgisch patroon
• Een patroon dat je nog nooit gebruikte
• OF je lievelingspatroon hacken

Ik wist meteen wat het zou worden: Feliz!

Het laatste patronenkindje van Straightgrain was voor mij onweerstaanbaar… Liefde op het eerste gezicht! Ik denk niet dat ik al 1 Felizjurk of top gezien heb die ik niet geweldig vond. Tijdens het zoeken van een stofje voor een ander project al een hele tijd geleden, was mijn oog gevallen op een linnen-achtige stof die ik al een eeuwigheid in mijn kast heb liggen. Ook Belgisch, van bij Mondepot. Alleen geen idee meer van welk merk. Ikzelf sta absoluut niet met deze kleuren, maar ik heb gelukkig een compleet ander type in huis met mijn blonde prinses, die zo schoon is in pastellekes en zo. En ik vind het patroontje ook echt op haar lijf geschreven. Dromerig en los en een beetje wild, bohemian, romantisch ook, lief, en toch ook wat anders dan anders. Het klikt gewoon met Sia.

Op basis van de maattabel koos ik maat 7 jaar voor Sia. Ze zat tussen 6 en 7 en ik heb dan liever dat het haar nog wat langer past. Ik moet wel zeggen dat het echt nog best ruim is, maar ik durf te denken dat het patroontje ook los en ruimvallend bedoeld is. Het was ook echt te lang, ofschoon ze 122 cm is. Maar dat heb ik opgelost door het heel breed om te zomen onderaan. Als ze even hard blijft groeien als de voorbije 2 jaar, zal ik die er binnen een paar maanden weer uit kunnen halen om het terug wat langer te maken. Ze zal er in elk geval nog lang plezier van hebben 😊 Winterkleren zullen we in Trinidad niet veel nodig hebben, dus ik ga ook geen tijd steken in het maken daarvan.

Het stofje was om heel eerlijk te zijn echt geen pretje om mee te werken, vooral het knippen was een ramp. Dat bleef niet liggen en verschoof, ik kreeg het niet goed plat genoeg waardoor de patroondelen uitgerokken werden op de stof en zo. Enfin, ik kan het niet goed uitleggen, maar het was niet zo ideaal om weer terug ‘zin’ te krijgen om erin te vliegen. Maar dat zijn we intussen ook weer vergeten gelukkig 😉 Hoewel ik van plan was om de ruchemouwen te maken, koos ik -na consultatie met de toekomstige draagster van het jurkje- voor de aangeknipte mouwtjes. De stof leek me namelijk niet ideaal voor ruches. Ze is wel heel goed doorvallend, maar ook ietsje zwaarder en ik had geen idee hoe dat zou vallen. Ik had geen zin in risico’s, en speelde dus op veilig. En daar heb ik geen spijt van! Het jurkje zat ook echt snel in elkaar, en is helemaal niet moeilijk om te maken in deze opties. Ook mooi meegenomen 😉

Zoals jullie in mijn vorige blogpost al konden zien, en ook eerder al konden lezen en zien, ben ik echt helemaal dol op borduursels. Ik kan er gewoon simpelweg niet aan weerstaan. Het is zover gekomen dat ik intussen precies bij alle kledingstukken iets wil borduren 😉 Al die wilde plannetjes in mijn hoofd… als ik eens wat meer tijd had! 😉 Maar ook bij deze jurk kon ik het natuurlijk niet laten… Al heb ik best lang m’n hoofd gebroken over wat ik precies wilde…

Ik koos uiteindelijk voor het woord ‘dreamer’, geborduurd in het geschrift van Sia zelf, en dat in een wolk van sterren… Voor mijn kleine dromerige meid. Dat ze mag en kan blijven dromen… en zoveel meer… Of zoals de tekst van het liedje ‘Si tu savais’ van Axelle Red, dat we achteraan op haar geboorteboekje (haar ‘kaartje’ was een boekje) hadden gezet, zegt:

Je veux te voir voler
Libre dans le ciel
Toucher les étoiles
Savoir que t’es belle
Je ne peux que t’apprendre
M’apprendre à te lâcher
Aimer c’est aussi un peu ça…

De gouden gloed van de avondzon bleek een schot in de roos voor de foto’s. Ik nam er zoveel dat het extreem moeilijk om kiezen was. Het zijn er dus nogal veel, maar ach… ze zijn zo schoon 😉

Wil je nog meer Belgische inspiratie ? Kijk dan zeker op de blog van Flaflinko voor bergen inspiratie de afgelopen maand (en ook al die tijd daarvoor natuurlijk!) én om kans te maken op een paar geweldig leuke prijzen, met name het boek ‘200 rokken en broeken’ van Evelien Cabie, het boek Stof voor Durf-het-zelvers 3, en een bon van 30 euro bij Mondepot. Als dat niet de moeite is, weet ik het ook niet!

En als je dan nog tijd over hebt, ga dan ook zeker en vast een kijkje nemen bij alle andere deelnemers aan deze editie van Let’s Sti(c)k together:

 Flaflinko – Just Delphine – Nathalie’s Naaisels – Larth – Two Owlettes – Naaiz – 10e Sewing projects – Stokstaartje doet het zo – Sewing à la carte – Miss Pixie – Girls in Uniform – Blogliesje – Yjonis – Blogrevolution – ViTess – SewBel – Just Just10 – 196 – Woohoo by Davina – Wollebol – Maankindjes – Kreatrien – Wilwarin Couture – Katrienette – Ma’am Musketier – The Needle of Choice – Frullemieke – Vlijtig Liesje Knutselt – Spoetniksels – Molemieke – Sewbidoo – Draadjes – Adivastyle – Made for Inka – Crealiefjes – Stoffenspulletjes – Hutsepruts – Marieke Falderieke – Lunatiek – Khadetjes – Lilliepawillie – Naaisgerief

Follow (bloglovin)

Tegenwoordig ben ik ook op instagram terug te vinden: hier!

Een reactie maakt mij altijd blij!

patroon/pattern: Feliz – straightgrain
stof/fabric: mondepot

As you probably have noticed, there has been very little activity here on this blog. Even though I had and have a lot of sewing-stuff yet to be blogged about. But I just couldn’t find the time and/or energy. Our upcoming move to Trinidad (I meant to blog about it but did not yet get to doing it… I promise to do that soon!) really took all my energy and the situation sometimes has been quite overwhelming.  I guess that explains for the long silence here. It also made it virtually impossible to do any sewing at all, even though I probably could have made time for it. I just couldn’t. Somewhere I did feel like I wanted to do something, or even ‘had to’, if only to get my mind off the things that caused me stress, or to do something I knew would make me feel good. But I just couldn’t bring myself to it.

BUT… the last 2-3 weeks things calmed down a bit, and the consequence was that my head cleared up a bit, giving me some more mental space again. I decided to try to ‘activate’ myself again, with the new edition of Let’s Sti©k together in mind, an edition that really speaks to me because of the Belgian character. It was Marjolein from the blog Flaflinko who invented this monthly sewing challenge, and she had something to celebrate on her blog this month! The whole month (almost 😉) all her sewing was focused on Belgian patterns, to honor the great pattern and fabric makers we have in our little country. And man, we sure can be proud of what we have to offer to the worldwide sewing community! Now that I’m living so far away, I even feel prouder, being much more aware of my own roots. So, I wanted to try to join in, but took it easy, no pressure. Things went a lot slower than my usual sewing pace. The fact that we had a lot to arrange for my short trip to Trinidad last weekend, also had something to do with that. There are only 24 hours a day, and those hours pass by very quickly when you have a lot of things on your mind and kids who need food and attention running around in the house. But hey, I got the job done! Last minute, to be honest… I finished the embroidery in my hotel room in Trinidad, and the pictures had to be taken on Monday early evening, immediately after seeing my daughters back after my 3 days away. So in reality I am a day late with the challenge, so thank you Marjolein for still allowing me to join in!

This time the challenge was this:

• Belgian pattern
• Either a pattern that you have never used before
• OR you hack your favorite patter

I instantly knew what I wanted to make: Feliz! The latest pattern baby by Straightgrain was love at first sight for me! I don’t think I have seen 1 Feliz top or dress that I did not like. I chose a fabric that I have had for ages in my stash, it looks and feels like linen, only more loose, so not sure what it is exactly. It is also a Belgian fabric, purchased at Mondepot, but I don’t remember the exact brand. The colors of it really don’t do me any favors, but they are just perfect for my blue-eyed blondie, and they will even be better on her when she gets some more sun again, when we will be in Trinidad 😊 I also think the style of pattern itself suits her so well. A bit dreamy, loose, a little wild, bohemian, and also romantic and sweet at the same time. It just ‘clicks’ with Sia, I guess.

Based on the measurements and charts I chose size 7y for Sia. Her chest circumference was in between size 6 and 7 and I rather have the dress fit her a little longer. I must admit it is however a bit too wide maybe, but since the design is -in my opinion- a little wide as well, I don’t mind too much. The dress was too long as well, although Sia measures 122cm. But I made a very wide seam, which I can take out again if she keeps on growing as fast as she has done over the last few months. So these things in mind, let’s hope she will have lots of pleasure of this dress 😉 We definitely won’t be needing any warm winter clothing in Trinidad, so I won’t be wasting my time on making those.

The fabric wasn’t really a pleasure to work with, to be honest. Especially tracing the pattern and cutting the fabric was almost a disaster. Not very ideal for staying motivated after so much time. But luckily I persisted a little more 😉 I originally had planned on making the flutter sleeves, but decided on making the dolmansleeves because even though it had a lot of drape, the fabric might have been a little too heavy to have nice flutter sleeves. I don’t have any regrets about that choice, as I love the final look. The dress with these options was also very easy and quick to make. Always nice to know, right?

As you might have read and/or seen in one of my previous posts, and also before that post, I adore embroidery. I just simply can’t resist it, I’m always drawn to it. It even came that far that I start imagining embroidery on all clothing I want to make! All these wild plans in my head… if only I had a little more time! 😉 So it shouldn’t be a surprise that I wanted to add a little embroidery here as well. It took me a long time to decide on what I wanted. I ended up with choosing the word ‘dreamer’ in Sia’s own handwriting, surrounded by stars. For my little dreamy girl. May she always keep on dreaming… and so much more! Or as the lyrics of the song ‘si tu savais’ by Axelle Red go, a song which we had put on the back of the little birth announcement book for Sia:

Je veux te voir voler
Libre dans le ciel
Toucher les étoiles
Savoir que t’es belle
Je ne peux que t’apprendre
M’apprendre à te lâcher
Aimer c’est aussi un peu ça

(translated in English this would mean : I want to see you fly, high and free in the sky, touching the stars, knowing you are beautiful. I can’t do anything more than teaching you to teach me how to let you go. Loving someone also means letting go…

Do you want some more Belgian inspiration? Then I highly recommend you to hop over to Flaflinko for tons of inspiration!! You can even take a chance to win one of the 3 fabulous prices she is giving away there, so don’t hesitate! And if you have some more time left, make sure to also check out the blogs of the other participants in this months challenge!

Flaflinko – Just Delphine – Nathalie’s Naaisels – Larth – Two Owlettes – Naaiz – 10e Sewing projects – Stokstaartje doet het zo – Sewing à la carte – Miss Pixie – Girls in Uniform – Blogliesje – Yjonis – Blogrevolution – ViTess – SewBel – Just Just10 – 196 – Woohoo by Davina – Wollebol – Maankindjes – Kreatrien – Wilwarin Couture – Katrienette – Ma’am Musketier – The Needle of Choice – Frullemieke – Vlijtig Liesje Knutselt – Spoetniksels – Molemieke – Sewbidoo – Draadjes – Adivastyle – Made for Inka – Crealiefjes – Stoffenspulletjes – Hutsepruts – Marieke Falderieke – Lunatiek – Khadetjes – Lilliepawillie – Naaisgerief

Follow (bloglovin)

instagram

Thank you for visiting my blog!
Any comment is of course highly appreciated

Laure, again

for English, scroll down

De Laure jurk moet ik jullie niet meet voorstellen na mijn vorige bericht, en misschien zagen jullie ‘m ook wel her en der verschijnen op het wereldwijde web. Moeilijk is dat niet, zo’n pareltje als het is! Ik maakte dus al twee jurkversies met een qipao kraag, maar die strikkraag, ooooh… ook zo schoon!! Omdat de voorbije zomer me geleerd heeft dat Sia eigenlijk vaker shortjes met bloesjes draagt dan jurkjes, repte het idee om van die strikkraagjurk gewoon een bloesje te maken. En gezien de vreselijke blinde rits toestanden van de vorige keer, leek een knopenpad op de rug me ineens toch ook wel eens iets anders 😉

Dus zo gezegd zo gedaan. Lang moest ik ook niet nadenken over een stofje, want dit prachtige stofje van bij  Mondepot, van Lucy Has a Secret, lag naar mij te lonken 😉 Glanzend, vederlicht, met een beetje reliëf, en met diertjes die kriskras door mekaar staan, what’s not to love? 😉 Ik weet alleen niet helemaal zeker of het wel zo kindvriendelijk is, want het ziet er ietwat fragiel uit. Maar kom, time will tell… 🙂

Ik was niet zeker genoeg van mijn stuk om gewoon maar wat te doen voor de rug, dus nam ik het patroon en de uitleg van de Ishi jurk erbij, eveneens van Straightgrain. Die maakte ik al eens met een knopenpad op de rug, dus daar kon ik naar teruggrijpen. Eigenlijk kwam het erop neer dat ik bij beide zijden 4cm bijtekende voor de buitenstof, maar niet bij de voering. De voering, eveneens de effen double gauze van bij de vorige jurkjes, liet ik bewust wat korter, zodat die zeker niet zou komen piepen.

Ook bij deze blouse waren de foutjes talrijk. Erg geconcentreerd ben ik precies niet, mijn hoofd zit soms een beetje te vol denk ik, om helemaal logisch na te kunnen denken. Logica, nooit m’n sterkste kant geweest 🙂 Ik mat bv. niet na tot waar het voorpand zou komen en voegde gewoon 2,5cm naadwaarde toe. Dat bleek nog aan de korte kant, dus heb ik als oplossing een heel boordje aangenaaid om het te verlengen. Ik vind het wel nog iets hebben, al is het achteraan redelijk slordig.

Ik had wel de striklinten verlengd met 4cm, net zoals de achterpanden, maar had beter eerst eens gelezen in de handleiding, want dat was helemaal niet nodig. Ik raakte ook een knoopje kwijt, maar na heel wat gevloek bleek dat gewoon nog in het knoopsgatvoetje te zitten. Een van de knoopsgaatjes was eerst naar de verkeerde kant genaaid, oeps. En last but not least vind ik dat de versteviging van de strikkraag te zwaar is waardoor de strik eigenlijk niet mooi valt. Mijn vlieseline was op, dus had ik hier in een winkel gevraagd naar lichte versteviging, en dit meegekregen. Niet licht genoeg dus. Jammer maar helaas.

Enfin, om dus maar te zeggen dat dat hier allemaal echt niet zo vlotjes gaat als het misschien lijkt 🙂 Ik weet nog dat ik een hele tijd geleden (en nu nog soms vaak…) altijd zo vol bewondering was voor anderen, die nooit leken te sukkelen zoals ik. Nu troost ik mezelf met de gedachte dat dat waarschijnlijk allemaal ook wel een beetje de schijn is en dat ik heus wel niet de enige zal zijn die nu eens veel en dan eens wat minder sukkelt 🙂

Los van al die foutjes, zijn we in elk geval toch wel blij met deze blouse, en ben ik best content over hoe ik het ervan af heb gebracht met deze ‘hack’. En ook Sia was er blij mee, zoals -eerlijk is eerlijk- ze eigenlijk wel bijna altijd is. Op dat gebied heb ik met haar geen klagen! Kleine zus, dat is een ander paar mouwen 🙂

Zo, dat was het voorlopig voor de Laure jurk. Vrijdag kunnen jullie mijn versie van de Lena jurk zien, een gloednieuw èn gratis patroontje van de superleuke en redelijk nieuwe (maar zeker te volgen!!) blog Wensje, dat ik mee mocht testen. Intussen kan ik starten met het testen van een nieuw patroontje voor Coffee+Thread, de Polina jurk, en ben ik de eerste stapjes aan het zetten voor mijn uitdaging voor de sew challenge (zie hier mijn eerste deelname). Eens dat allemaal voorbij is, ga ik eventjes naaigewijs uitrusten en me terug even focussen op ons familieblogje over ons leventje in de USA. En op het leven zelf, dat ook…  Maar voor nu dus tot vrijdag 😉

Follow (bloglovin)

Een reactie maakt mij altijd blij!

patroon/pattern: Laure dress (hack) – Straightgrain 
stof/fabric: Lucy Has a Secret – Mondepot (uitverkocht helaas…)

 

I guess I don’t need to explain to you the Laure dress, after my last blogpost, and maybe you did see this pattern popping up all over the internet already. Wouldn’t be surprising given the beauty it is! I already made 2 dresses with a qipao collar, but since I was also so much in favor of the pussy bow, I wanted to make one of those too. However, Sia wore maybe more shirts with shorts last summer than she wore dresses, so I wanted to make a shirt rather than another dress. And since my blind zipper experiences lately weren’t that good, I wanted to use buttons to close the back instead of a zipper again. I didn’t dare to just start doing something, so I used the pattern and tutorial of the Ishi dress, also by Straightgrain, to make it. It actually all boils down to adding 4cm to each back pannel of the outer fabric, but not to the lining. I also let the lining shorter than the outside, so that it wouldn’t come peeping underneath the shirt.

I chose a gorgeous fabric I bought at a Belgian online fabric shop called Mondepot, a fabric from the also Belgian clothing brand Lucy Has a Secret. It has a luxurious shine on it, is very light and has a perfect drape, a little structure, and animals criss cross all over the fabric. What’s not to love about it? For the lining I used the same double gauze solid as for the Laure dresses. I admit I doubt whether it is very childfriendly, but time will tell… 😉

As I so often do, also with this shirt I made several mistakes. For example I didn’t measure the front panel, to see how long it would be, although I did add a bigger seam allowance. But it still wasn’t really long enough, so I added a border. It still looks nice in my opinion, but a bit messy on the back though. I did however lengthen the collar pieces, only to find out that it wasn’t necessary and I had to change them again. I seemed to have lost a button, only to find it after a long search back on the buttonhole sewing foot. I also sewed one buttonhole wrong. And last but not least I find the interfacing for the collar and bow to be too heavy, so that the bow doesn’t have the drape it should have. I don’t know anything about pellon and other interfacing used here in the USA, so just asked a light interfacing i the sewing shop. Too bad it isn’t exactly what I wanted after all. All this just to say that most things don’t always go as easy as they look. I used to admire so many others, thinking I was always struggling, but now I comfort myself with the thought that I’m pretty sure I’m not the only one who makes (many) mistakes…

Besides those ‘details’ both Sia and I love the shirt. Although I must admit Sia isn’t difficult to please. Something that can’t be said of her little sister 🙂

So this will be it for the Laure dress for now. This friday you can see my version of the Lena dress, a brand new and free pattern by the relatively new but really very nice blog Wensje (which is Dutch for ‘little wish’).  I am about to start testing the newest pattern of Coffee+Thread, called the Polina dress, and then I’m preparing myself for the second edition of the sew challenge (here you can see what I made for the first edition). Busy weeks here, so after that I’m going to push the sewing pause button and concentrate on my other blog, about our life here in the USA for a little while. And on life itself… But for now: see you friday? 😉

Follow (bloglovin)

Thank you for visiting my blog!
Any comment is of course highly appreciated!

 

Halloween prinsessen

for English, scroll down 

Het is eigenlijk wel een beetje om te lachen, dat ik hier nu afkom met de Halloween kleedjes die ik voor de meisjes maakte. Maar misschien kunnen jullie nog inspiratie gebruiken voor carnaval, en is het dus niet compleet onnozel? 😉

Zoals jullie intussen wel zullen weten, is Halloween hier hééééééél ‘hot & happening’!! Je kan er werkelijk niet aan ontsnappen! We hebben het ons dan ook laten welgevallen en hebben zo goed als mogelijk meegedaan 🙂 Op onze andere blog kan je, indien interesse, lezen hoe wij Halloween hier ervaren hebben. Grappig was trouwens dat ik vaak de vraag kreeg of we dat in België ook deden, en ik altijd zei ‘goh, nee, eigenlijk niet echt’, maar dat antwoord na Halloween zelf toch wat moest bijstellen! Want mijn Facebook werd overspoeld door foto’s van griezelende kindjes en klasjes en zo, iets wat ik me van vorige jaren toch eigenlijk echt niet kon herinneren. Zo gaan we in het verre Europa vermoedelijk ooit al die ‘gekke’ Amerikaanse gewoontes nog wel eens overnemen zeker? 😉

Ik had al lang aan Sia beloofd dat ik een Rapunzel-kleed ging maken voor haar, en de stofjes lagen ook al klaar, zo van die lelijke blinkende gevallekes.

Waar in België iedereen nogal ‘scary‘ verkleed gaat, is het hier absoluut niet de bedoeling dat dat moet. Zeker bij jongere kindjes niet. Eigenlijk is het echt te vergelijken met carnaval bij ons. Een prinsessenkostuum voor Halloween was met andere woorden A-ok. En om ruzie te voorkomen, werd het kleed dus gewoon in tweevoud gemaakt. Ziehier mijn twee prinsessen:

De mosterd hiervoor vond ik hier, bij deze fantastische naaister, wiens blog je absoluut moet volgen als je geïnspireerd wilt worden op vlak van creativiteit, durf, originaliteit, stijl, …

Het patroontje is dus het lijfje van de Tinny jurk van straightgrain, waarvan ik het voorpand zo knipte dat het uit drie delen bestond. Het achterpand knipte ik ook in 2, zodat elke helft uit 2 delen bestond. Voor de rok nam ik gewoon op goed gevoel een bepaalde breedte, alleszins méér dan de breedte van het rokdeel van het Tinny patroon zelf. Ook het rokdeel bestaat uit drie delen. Ik naaide het kleedje van Rosanne eerst, maar dat middenstuk vond ik te breed, dus heb ik voor het jurkje van Sia een scherpere driehoek gemaakt voor dat middenstuk. Dat zie je op bovenstaande foto’s wel duidelijk. (Hopelijk kunnen jullie nog volgen?) De lengte van de rok heb ik gewoon afgemeten op hun lichaam, van taille tot op de enkels.

Het was de bedoeling om nog zo’n soort ruglint te maken, langs een soort bh-haakjes, zodat het bovenaan gestrikt kon worden en zo een beetje op een korset zou lijken. Maar de jurkjes waren nogal danig deadline-werk, dus er was simpelweg geen tijd meer om het te proberen, en achteraf bekeken denk ik dat het wat teveel van het goede geweest zou zijn ook.

Ik gebruikte de pofmouwtjes voor een feestelijker effect. Het lint in de taille naaide ik eerst zowel op de bovenrand als op de onderrand vast, maar ik heb het terug losgemaakt op de onderrand, omdat de rimpels in de rok helemaal niet meer mooi waren anders.

Echte prinsessen hebben een kroon, dus werd er nog een bijpassende kroon genaaid ook. Ik gebruikte de methode van polkadotjes, intussen al lang Mina Dotter genoemd, maar nog steeds even leuk 🙂 Ik veranderde de vorm wel wat.

En dat ze een echte was 🙂

Op school had Sia tijdens het Halloweenfeestje een èchte snoep-appel gekregen van een als Sneeuwwitje verklede mama, en daar heeft ze de helft van de dag mee rondgelopen…

Gelukkig mocht prinses Rosanne ook eens proeven!

En jullie, maken jullie ook zelf verkleedkleren? Nog patroonsuggesties? Andere ideetjes? Ik ben benieuwd 😉

Follow (bloglovin)

Een reactie maakt mij altijd blij!

patroontje/pattern: aangepaste Tinny jurk – Straightgrain (also available in English or in paper version!)
stof/fabric: slipper satin pink, slipper satin lavender & sequined rosette satin pink (sold out) – fabric.com

Halloween seems already so long ago, so it might be a bit funny to blog about my daughters’ Halloween costumes now, but since in Belgium they are to celebrate ‘Carnaval’ in about a month, it might still be a good time to inspire other moms 🙂
Here in America Halloween is BIG! Until last years it wasn’t really happening in Belgium, or so it seemed to me. This year though,  was the first time my Facebook was packed with Halloween pictures of children and schools, so I guess all American habits somehow someday will fly over to Europe 🙂
My daughters were already asking a long time for a princess costume like the one from Rapunzel, and I had already ordered the shiny fabric to make it, but just never really got to it. Since here in the US Halloween costumes for young children don’t have to be scary, this seemed the perfect opportunity.
I was inspired by this blogpost at this great Belgian blog, one you really should follow if you like to be inspired with creativity, style, talent, … It’s not in English, but Isabel takes gorgeous pictures and maybe with google translate you could be able to understand everything? She by the way also has 2 free patterns for girl dresses 😉
So I picked the Tinny dress from Straightgrain to start from. I used the back and front bodice, and cut both pieces in 2, in order to get the shapes you see on the pictures above. I used the puffed sleeves for a more princess-like effect. For the skirt I took a much broader piece than the pattern piece itself, and I also cut it in 2 to be able to put the shiny flowery middle piece in between the purple fabric. I made Rosannes dress first, and found the middle piece of her skirt too broad, so I changed that in Sia’s dress, which looks nicer according to me. The length of the skirt is measured on their bodies, from waist till ancle.
The pink ribbon was sewed on the dress. I first sewed it on both on the upside and the downside, but I tore out the downside thread because the wrinkles in the fabric got to be ugly (is that correct English??). For the back I had planned to sew a ribbon on too, between the purple and pink fabric pieces, in order to create a corset effect. But the dresses were really deadline-work, so I just didn’t have the time anymore to try, and after all I think that’s good since it might have gotten a bit too much with more ribbon on the dress.
The finishing touch was the crown, made based on a tutorial on the web. I just changed the shape a bit.
My girls liked their costumes a lot! And the apple they got from a mom at the Halloween party in their preschool was the item of the day 😉

Do you make your own Halloween costumes? If yes, do you use patterns? other suggestions? I’m curious 😉

Follow (bloglovin)

Thank you for visiting my blog!
Any comment is of course highly appreciated

een terugblik: de ishi-contest-jurk

for English, scroll down

Intussen zijn we hier in Washington verhuisd naar ons definitieve stekje… Echter zonder onze spulletjes. Een halve dag voor onze verhuis kregen we bericht dat er iets mis is met onze container en dat ze ‘m niet uit de boot krijgen. Het is een vreemd verhaal, en we hebben het gevoel dat er een en ander niet echt ok is, maar we zullen het nooit weten. En we zijn niet de enigen die dit meemaakten, want intussen hoorden we het hier van meerdere andere mensen. Een kleine troost dan toch. We maken er het beste van en proberen het positief te bekijken 🙂 Lode heeft intussen toch ook sneller dan verwacht internet kunnen regelen, en mijn kapotte laptop hebben we via een rare ingreep voorlopig aan de praat gekregen. De batterij is stuk, maar dankzij een filmpje op YouTube weten we nu dat hij op stroom kan werken zolang de batterij er maar uit is. En zo leren we dus elke dag iets bij 😉 Ik ben nu wel druk bezig alle foto’s op de icloud en zo te zetten, kwestie van wat voorbereid te zijn als hij toch terug de geest geeft…

En zo kwam ik ook op het idee om mijn allereerste naaigerelateerde naai-blogpost terug te posten. Eentje waar ik toch nog steeds best trots op ben, namelijk over mijn deelname aan de Ishi Contest. Daarmee won ik de ‘publieksprijs‘! Ok, natuurlijk had ik goed rondgevraagd bij vrienden en familie om voor mij te stemmen (maar zou niet iedereen dat een beetje gedaan hebben?), en is het misschien niet de meest hoogstaande creatie die er tussen zat. Het is ook zeker niet eentje die iedereen zal weten te smaken. Maar ik blijf er zo blij mee, Sia was er echt zooooo mooi mee…

Ik mocht van Elke (van de blog madebyelke) de blog van naaisalon de Rode Draad gebruiken om de post op te schrijven, omdat mijn eigen blog nog niet bestond toen. De blog van de Rode Draad bestaat blijkbaar niet meer zag ik net, maar ik vond de post nog wel terug tussen m’n mails. En bij gebrek aan nieuwe naaisels en voor de afwisseling, herblog ik dus bij deze een keertje de ishi jurk die ik vorig jaar voor Sia maakte 🙂 Hopelijk nemen jullie het me niet kwalijk. En duim allemaal maar mee dat we binnen een weekje dan toch eindelijk onze container vastkrijgen zodat al mijn naaiplannen vanaf dan toch weer terug vorm kunnen krijgen en jullie geen herkauwde dingen moeten lezen hier 🙂

Hier gaan we dan 🙂

Toen ik het Ishi patroon zag, wist ik meteen: die moet ik hebben! Niet alleen omdat het er geweldig leuk uitzag, maar nog meer omdat de oudste dochter helemaal into steentjes verzamelen is. Haar steentjes vindt ze overal, regelmatig zit haar boekentasje vol, of haal ik haar op en komt ze enthousiast op me afgelopen met weer wat nieuwe steentjes in haar handjes. Zelfs de saaiste kiezels zijn voor haar ware schatten, die vaak ook geïntegreerd worden in haar dagdagelijkse orden-, sorteer-, te-slapen-leggen-, en andere activiteiten (aan fantasie geen gebrek!).

Rond de periode dat het patroon gelanceerd werd, viel mijn oog bij Pauli in Leuven op  een lapje stof tussen de couponnekes, een lapje stof dat mij echt gewoon ‘trok’, ik moest het hebben. Ik weet eigenlijk niet goed waarom, want als ik het op een webshop zou zien, zou ik het misschien nooit gekocht hebben. Maar het was zo schoon en vrolijk, met wat reliëf erin, dat ik er niet aan kon weerstaan. Op de trein naar huis heb ik er zelfs nog meermaals naar zitten kijken, met een big smile, zo content dat ik was van dat kleine lapje stof. Omdat het zo klein was (ik denk zo’n 40cm hoog), wist ik niet  goed wat ik ermee zou doen. Enter de Ishi 🙂  Het voor- en rugpand en de mouwtjes konden net uit de stof als ik ze in breedte erop legde (zeg ik dat nu juist?), ideaal!!

Zoals de meeste anderen die de Ishi maakten of willen maken, moest ik dan beginnen denken over waar ik dat stofje mee zou combineren. Omdat het stofje al wat zeemzoeterig was, en tegelijk ook wel wat fluo, en omdat ik wel hou van een beetje pit, werd mijn aandacht getrokken door twee lapjes fluogele stof die ik bij Veritas eens kocht. Even heb ik getwijfeld. Is dat niet tè? Gaat dat wel schoon zijn? Gaat ze erbij lopen als een clown? Maar ik ben er dan toch maar voor gegaan. Derde stofje werd een gewoon zalmroze-oranje-achtig effen katoentje van de vorige collectie van Soft Cactus, wat ik perfect vond om het effect van de andere stofjes wat te ‘milderen’.

Toen ik de wedstrijdaankondiging zag, bedacht ik me dat ik misschien wel eens wilde proberen om mee te doen. Ik denk dat ik tot voor deze maand nog nooit aan een naaiwedstrijd heb meegedaan, en ik moet bekennen dat ik wel wat durf twijfelen over mijn naaivaardigheden. Ik kan soms zo een onnozele, domme fouten maken, of ik slaag erin om echt niet te begrijpen wat ze bedoelen in een overduidelijke handleiding die eigenlijk voor zelfs naaileken toch duidelijk is. Of ik zit te sukkelen met links en rechts, met draadrichting, met ritsen, met voering, … Laten we zeggen dat precisie en logisch denken niet echt mijn sterkste kanten zijn 🙂 (heb ik dat effe eufemistisch uitgedrukt!). Maar wie niet waagt niet wint!

Omdat ik denk dat de concurrentie way out of league is voor mijn niveau (tegen al die bloggende en niet-bloggende naaitalenten kan ik echt niet op denk ik…), wilde ik proberen iets speciaals te doen met de zakken, om op die manier toch een beetje iets ‘anders’ te hebben. Voor inspiratie ben ik niet ver gaan zoeken en kwam ik bij het ‘improvisational pleating’,  van wie anders dan van Straightgrain zelf. Ook dat nog nooit eerder geprobeerd, dus best spannend. Tegelijk vond ik het een beetje opmerkelijk dat niemand anders dat al deed (maar misschien vergis ik me, ik ga zeker niet regelmatig kijken naar de andere inzendingen!). Ik begon al bijna te denken dat ik werkelijk origineel was, tot ik eraan begon en na de zakken genaaid te hebben, doorhad dat de anderen waarschijnlijk al lang bedacht hadden dat die techniek de zakken eigenlijk erg zwaar maakt. En stond er niet in de handleiding dat de zakken best in een lichte stof gemaakt worden? *zucht*  Even overwoog ik om het hele plan te laten varen, of toch nog andere zakken te maken, maar na alle moeite dacht ik: flut, ik probeer het gewoon. Als ’t niet schoon is, dan is ’t maar zo.

Dus daar gingen we. Ik koos maatje 3 jaar voor mijn 3,5-jarige dochter, afgaande op de maattabel, en die zit haar als gegoten!

Om de plooien niet helemaal te laten ineenzakken, stikte ik onder de plooien op enkele plaatsen vast op de voering, wat je totaal niet ziet. Bovenaan wilde ik eerst een biaisbandje doen in het stofje van het voorpand, maar toen ik dat probeerde, vond ik het wat flets. Dus nam ik een flashy bandje dat ik nog had liggen (ook van veritas) en dat ik perfect vond passen. Op die manier vond ik de zakken ook mooier afgewerkt omdat ik door de plooien de bovenkant anders minder mooi afgewerkt vond lijken.

 Achteraan opteerde ik voor het knopenpad, dat leek me wel leuk. Ik kocht twee soorten knopjes in Veritas, want ik denk altijd dat zo’n kamsnaps toch niet echt goed kunnen zitten op je rug en al helemaal niet op de poep. Maar toen puntje bij paaltje kwam, vond ik dat het toch niet was wat ik wilde, terwijl ik toch wel net de perfecte kleur kamsnaps had liggen zeker? Het arme kind zal het dus toch daarmee moeten doen… (zo jong en al moeten leren dat matching colours boven draaggemak gaan, tssss… slechte moeder!)

De prinsessennaad werd een beetje gevreesd, maar viel gelukkig mee, op wat gepruts helemaal in de ronding na dan. Maar ik durf te hopen dat dat niet zo zal opvallen… En mijn gebrek aan precisie in het overnemen van de merktekens zorgde ook voor wat gepruts aan de mouwtjes, maar zonder al teveel erg.

Ik ben eigenlijk echt heel tevreden, zelfs de zware zakken vallen eigenlijk nog best goed, en ik vind de kleuren ook reuze meevallen. Zeker in het zonnetje geven ze een instant shot vrolijkheid! En dochterlief was ook meer dan tevreden. Haar eerste reactie was: ‘Oh, dat heeft zakjes.’ Gevolgd door: ‘Ooooh, grote zakjes!’

En rara wat dochterlief begon te doen na het fotoshoot gedeelte… inderdaad: steentjes rapen! Ik heb het niet eens gevraagd! Maar wel gefotografeerd natuurlijk 🙂

Na een tijdje vroeg ik of ik eens in de zakjes mocht kijken:

Pluimpjes en steentjes, schattig toch?

Ziezo!

 

Today I’m posting a blog I wrote a year ago, for my participation in the Ishi Contest, powered by Straightgrain. I’d love to post newly sewn clothes, but unfortunately all our stuff is blocked in the container somewhere on a boat in Baltimore, so instead of having it by now, we will have to wait at least a few more days. Let’s cross fingers it will not be longer…

By the time I wrote this post, last year in June,  I did not yet have my own blog, so I used the blog of a sewing club I used to go to, organised by Elke.

With this dress I won the voters choice prize, something I’m still very proud of, although I realise it’s probably partly because I’ve had many friends and family vote for me (but didn’t anyone ask that??). It’s also not a dress anyone will like. But I still am so happy with how it turned out and how Sia looked in it…

So here’s the original text in English (for pictures you’ll have to look up 🙂 ):

When I saw the Ishi pattern, I knew it immediately: I just have to have it! Not only because it looked gorgeous, but even more because my oldest daughter is totally into collecting stones. She finds them everywhere, and even the most boring stones are wonderful treasures to her, who are more than often integrated in her daily fantasy play.

Around the period when the Ishi was launched, I let my eye fall onto a piece of fabric in the scrap pile. I was really drawn to it, although I probably wouldn’t even notice it if I would have seen it on some webshop. But the clear and joyful colours and the texture of it made me unable to resist. Because it was such a small piece of fabric I didn’t yet know what to do with it. Enter the Ishi dress J It was just enough for the front- and backpiece and sleeves when I took the fabric in the width, ideal!

As most other seamstresses who made or want to make the Ishi dress, I had to start thinking about which fabrics to combine this one with. One fluorescent yellow fabric from Veritas took my attention because I like (childrens) clothing to have some bite. I had my doubts about whether it wouldn’t be too much, but still went for it. The third fabric was a plain cotton fabric from the previous collection of Soft Cactus, what I found to be ideal to diminish the effect of the other two fabrics.

When I saw the contest announcement, I thought I would like to just try to participate. I think before this month I never did that before, and must admit I sometimes doubt my sewing capacities, mainly because I am very good in making really dumb mistakes, or because I succeed in misunderstanding even the simplest guidelines. Or I am struggling with left-right, zippers, seam allowances, lining, … Let’s just say thinking logically or being precise are not my strongest talents J (wow, did I make that sound euphemistic!). But well: nothing ventured, nothing gained!

Because I think the competition is way out of league for my level (since I think I can’t compete with all the blogging and non-blogging sewing talents…), I wanted to try something special with the pockets, in order to be a little more ‘different’. I didn’t have to look far for inspiration, and went for the ‘improvisational pleating‘ technique from who else than Straightgrain. I never tried it before, so that was a little exciting. At the same time I was a bit surprised no one else thought of that idea. I almost started to think I was being original, untill I sewed the pockets and realised that other seamstresses probably already had figured out that this technique would make the pockets heavy. And didn’t the guidelines tell us to use lightweight fabrics? For a moment I considered to let go of my plan, or to make other pockets, but after the effort of already making the pockets I just thought: what the heck, I’ll see whether it’ll look nice or not!

So off we went! I chose size 3 years for my 3,5 year old, deciding on sizing charts, and it fits her just perfect!

To make sure the pleats in the pockets would’n fall down because of the weight, I stitched under the pleats onto the lining on several places, it’s invisible from the outside. On the upperside of the pockets I wanted a biais to make it look cleaner. I chose a flashy ‘biais’ instead of biais made of the flowered fabric.

I opted for the buttons in the back. I bought two sorts of buttons but still ended up with the kamsnaps I had laying in my stash, because that was the only colour that seemed exactly right, even though I think kamsnaps are less confortable to wear at the back and even more at the bottom. (Poor girl, even at her age she has to learn that matching colours are more important than wearing comfort… I must be a bad mother!)

The princess seams frightened me a bit, but aside from some messing at the curves it went surprisingly well. I also messed a bit with the sleeves because I wasn’t precise enough while taking the marks. But I think it all still looks quite good, at least I hope so.

I actually am very satisfied. Even the heavy pockets still seam to have quite a good drape, and I also like the colours. Especially when it’s sunny, they give an instant shot of cheerfulness! My daughter was also very happy with it. Her first reaction was: ‘Oh, it has pockets.’ Followed by: ‘Ooooh, big pockets!’

And guess what she started doing after the fotoshooting part… oh yes: she started collecting stones! I didn’t even ask! But of course I did take pictures J

After a while I asked her if I could take a look in her pockets: Feathers and stones, how cute is that?

Er waren eens twee zwanenprinsesjes

Maandag 21 maart hadden wij hier iets te vieren. Een gelegenheid waarover ik een volgende keer wel meer vertel, maar waarvoor ik zowel voor de dochtertjes als voor mezelf een jurk(je) genaaid heb. Het naaien van die drie jurken was dan ook mijn voornaamste bezigheid sinds ik terug mijn energie hervonden had na al dat ziek-zijn. Het was zelfs een beetje stressy om op tijd klaar te geraken, want mijn agenda was de voorbije weken nogal druk gevuld, ook ’s avonds, en overdag moest er nog gewerkt worden. Maar uiteindelijk nam ik een extra dagje verlof en op dat dagje werden er hier twee Tinny jurkjes gemaakt voor de dochtertjes. Oef 🙂

Ik maakte voor hen beiden identiek hetzelfde jurkje in een lang gekoesterd stofje dat iedereen intussen wel zal kennen: het befaamde bambiblauw-melkbrigade-zwanenstofje. Ooooo zooooo schoon, en dus onweerstaanbaar. Ik had het echt laten liggen en me voorgenomen het enkel te gebruiken voor de perfecte gelegenheid. En die leek nu gekomen! 🙂 Toen ik het stofje aan de dochters toonde, vroeg Sia meteen wat ik daarmee ging maken voor haar. En dat wil wel wat zeggen! Sindsdien heeft ze ook minstens 2 of 3 keer gevraagd wanneer ik dat kleedje met de zwaantjes nu gemaakt had, en of het al klaar was. Ik had dus best wel vertrouwen dat het een succes zou zijn 🙂

Ik maakte het mezelf gemakkelijk deze keer en koos voor de simpelste optie: een standaard bovenlijfje zonder kraagje en mouwtjes, met een rimpelrokje. Hoewel die kraagjes wel altijd een finishing touch geven aan een jurkje/bloesje/…, vind ik tegelijk dat dit stofje niet veel extraatjes behoeft. Het is simpelweg zo schoon op zichzelf! Dat mag gezien worden! Bovendien is zo’n mouwloos jurkje ideaal voor de zomer, zeker omdat het daar in Washington wel eens heel warm kan worden. Ik kocht 1,5 meter en dat bleek net genoeg voor mijn twee Tiny’s, ik heb zelfs nog een ministukje over voor een kussentje of klein projectje!
Ik voerde het bovenlijfje met een effen groen katoentje. Bij het vastnaaien van de voering probeerde ik de stitch in the ditch techniek, maar ik bakte er niks van en gaf het op; Daarna naaide ik met de hand de voering vast. Nu las ik echter toevallig deze week, toch wel net te laat zeker, op de blog van straightgrain de perfecte tip om dat makkelijker te maken. Ik waag dus zeker ooit een nieuwe poging!
Voor de maatjes koos ik gewoon volgens de maattabel maatje 2 en 4 jaar, en beide jurkjes passen hen als gegoten. Ik durf zelfs te denken dat ze er ook nog wel mee door de zomer zullen geraken, laat ons hopen! De dochters waren er blij mee, ze wilden het zelfs niet meer uitdoen na de pasbeurt! Gelukkig kon ik hen overtuigen, want geen risico’s op vuile jurkjes tegen dat er hier gefeest ging worden!

Eerder op de dag zelf, was ik in de kringwinkel een paar spulletjes gaan ophalen die ik gewonnen had bij de veiling op uwkringding.be, waaronder een sprookjesachtige handspiegel, die wij meteen omgedoopt hebben tot ‘assepoesterspiegel’. Succes gegarandeerd!  Dat waren helaas echter ook de enige momentjes waarop Sia op de foto wilde, daarna lukte dat enkel nog met omkoperij of een beetje dwang en eigenlijk zat daar geen enkele goeie foto meer bij. Ze had veel meer zin om met haar neefjes en nichtjes te spelen, en wie ben ik om haar ongelijk te geven?!

Gelukkig was Rosanne echt helemaal in topvorm! Ze poseerde als een echt model, en genoot van de aandacht die ze daardoor kreeg! Een win-win situatie dus 😉 Hierbij dus toch een kleine overload aan fotootjes 🙂

Altijd eens kijken of er in het boekentasje van grote zus nog koekjes te rapen vallen 🙂

Deze jurkjes zullen in elk geval nog vaak uit de kast komen, alleen nog eventjes wachten tot het zonnetje er weer doorkomt…

Follow (bloglovin)

patroon jurk: Tinny jurk – Straightgrain
stof: zomerzwanen – bambiblauw
voeringsstof: effen katoentje uit voorraad
blinde rits van Veritas

Party Animal – Part I

 Zoals u hier al kon zien, hadden wij niet zo lang geleden een jarige in huis. En bij een verjaardag hoort een feest natuurlijk! Omdat ze voor haar allereerste verjaardag door allerhande omstandigheden geen feestje gekregen had, en omdat ik door dit feest de smaak te pakken had van de themafeestjes, zou dochterlief deze keer ook een heus groot feest krijgen. Het thema werd ‘party animal’, en ik heb me weer helemaal kunnen uitleven! Vandaag presenteer ik jullie graag deel 1 daarvan, met name de outfit van het grote party animal in kwestie!

Eigenlijk vertrok ik deze keer van een stofje. Niet zomaar een stofje, maar wel dit stofje:

Een stofje van bij Bambiblauw dat ik al vaak zag passeren in blogland, bv. hier en hier, maar dat ook gebruikt werd voor het geboortekaartje en de doopsuikerzakjes van het prachtige derde wondertje van mijn lieve collega Isabel, ook een naaimama en wie weet schrijft ze hier wel eens een keertje een gastblog, niet Isabel 😉 ?

 Mijn eerste idee was om een jurkje te maken in dit stofje. Maar toen kwam ik toch wel dit fantastisch schattige truitje tegen bij Fred & Ginger zeker… :

En alsof het universum ermee gemoeid was, bleek er nog welgeteld één exemplaar in dit schone geel over te zijn, niet in de winkel, maar overal. Elk weldenkend mens begrijpt dat dat gewoon een teken is, en dat dat truitje dus bestemd was voor mijn klein Rosanneke. Maar aangezien dat truitje dus ook wel niet uit zou mogen, was het natuurlijk niet zo nuttig om een kleedje te maken. Dus werd het een rokje. En wel een gewoon exacte kopie van het rokje dat ik bij Straightgrain zag, mèt bovendien een tutorial erbovenop waarin de woorden ‘super simple’ vermeld waren. Zoveel toeval bestaat niet: dit is meant to be. Again. 🙂

Het rokje is gevoerd en heeft zakjes. Voor het toevoegen van die zakjes in de zijnaad schreef An van Straightgrain trouwens een handige tutorial, waarmee je aan ieder gewenst kledingstuk zakjes kan toevoegen. Met kleine en grotere kindjes is dat altijd scoren natuurlijk. Hoewel, mijn klein gevalleke moest er niks van weten, ze wilde er zelfs haar handjes niet insteken! Misschien maar goed ook, want door het late uur waarop ik het rokje naaide, was ik niet meer zo geconcentreerd en had ik ze er eerst verkeerd ingezet. Het is dus niet bepaald propertjes afgewerkt…

Ik maakte ook een bijpassende kroon. Ik gebruikte altijd de tutorial voor een kroon van Mina Dotter, maar deze keer tekende ik gewoon zelf iets soortgelijks maar dan wat kleiner en minder hoog. Eigenlijk werkt dat allemaal hetzelfde. Hier vind je trouwens nog een leuke èn herbruikbare, als je dat zou willen.

Eindigen doen we met de foto’s op model. Een model dat niet veel zin had in een fotoshoot. Ze ging gewoon staan en zei ‘nee mama’, gevolgd door ‘nee’, en weg was ze.

Nu ja, ik was al blij dat ze de kleertjes überhaupt al ,wilde aandoen, want dat had ook nog gekund…
Gelukkig kwamen er daarna leukere dingen, zoals kadootjes uitpakken.

Wil je graag weten hoe het feestje eruit zag, neem dan zeker later deze week nog eens een kijkje op m’n blog, want dan komt part II eraan! De uitnodiging op de bovenste foto in deze post is alvast een voorsmaakje 🙂 Je kan me ook altijd volgen via bloglovin, wordpress of email (helemaal onderaan de blog), zodat je automatisch een update krijgt als er iets nieuws verschijnt!

Tot slot nog een grappige en toepasselijke foto: terwijl ik de foto’s van de kleertjes en kroon nam, kreeg ik gezelschap van mijn andere grote lieveling, naar wie deze blog dus ook zo’n beetje vernoemd is. Meet Lilly, mijn specialleke:

Follow

stofje kroon en rokje: Queue for the Zoo Aqua – Bambiblauw
tutorial rokje: super simple skirt with lining – straightgrain
truitje leeuw: Fred & Ginger

verjaardags-Tinny

4 jaar is ze al, mijn oudste. En toch lijkt het pas gisteren dat ze geboren werd. Al die ongelooflijke cliché’s over de tijd die vliegt: ik kan ze enkel bevestigen!

Maar vierjarige meisjes, die krijgen graag een feest. En die verdienen natuurlijk ook een feest, een groot feest zelfs! Met veeeeeeel blingbling, als het even kan. Want daar is mijn vierjarige dochter helemaal weg van. Als het maar blinkt! Ik moet zelfs serieus moeite doen tegenwoordig om haar kleren te laten aandoen waar niet iets blinkends aan is, hoe klein ook. Ik overweeg serieus om in al haar T-shirtjes en rokjes en broekjes gewoon ergens op een onopvallende plek wat glitterprul te naaien of strijken of zo. Direct gedaan met de ochtendlijke discussies over wat ze wel en niet wilt aandoen. Want op 4 jaar is het dus al van dat.

Mijn jarige dochter kreeg een feest met als thema ‘goud en glitter’. Over dat feest vertel ik later nog wel eens. Nu over het feestkleed: mijn eerste en waarschijnlijk zeker niet laatste Tinny jurk! Ik moest eigenlijk niet lang nadenken over het stofje: een prachtig stofje van Nani Iro met gouden vlekjes erop dat ik zag bij Bellelien. In het echt nog mooier dan op de foto, ik zweer het u! Ik krijg de kleuren niet zo goed gefotografeerd, maar deze foto komt het dichtst in de buurt:

Na heel wat omwegen en mits wat hulp op een facebookgroepje, vond ik een bijpassend ècht gouden stofje voor het kraagje. Dus konden we beginnen naaien! Ik nam maatje 4 jaar afgaand op de maattabel en die zit haar perfect! Omdat ik wilde dat ze het kleedje deze winter zou kunnen aandoen, besloot ik de lange mouwen van de ishi jurk te gebruiken, en het kleedje ook volledig te voeren: zowel lijfje, rokje als mouwen. Voor alles een eerste keer, want dat had ik zelf nog nooit gedaan! Maar het lot was me goed gezind, want het lukte me wonderwel! Daar was ik toch best een beetje trots op 🙂 Bij de rest van de afwerking zat het wat meer tegen dan anders: op de een of andere manier was ik erin geslaagd om een van de achterpanden niet helemaal juist te knippen (gelukkig te lang in plaats van te kort!), wat ik pas doorhad toen ik de blinde rits al ingezet had, en ook op de blinde rits heb ik zitten sukkelen, hoewel ik dat normaal gezien best wel vlot kan. Maar voor alles is een oplossing, en dat het jurkje volledig gevoerd is, had deze keer als handig neveneffect dat de prutserige afwerking door al die foutjes enkel aan de binnenkant zichtbaar was, tussen de twee kleedjes in dus. In feite dus zo goed als onzichtbaar 🙂

Het was moeilijk kiezen tussen alle opties van het Tinny jurkje. het lookbook heb ik vaak zitten doorbladeren om alle opties eens te kunnen zien. Ik koos uiteindelijk voor het gewone bovenlijfje, de gewone peter pan kraag, en een rimpelrokje eraan. De onderrok is een plooirokje, die ik aan de onderzijde afgewerkt hebt met een gouden biaisbandje. Op vlak van de blingbling-factor doen we niet aan half werk hier!

Voor de legging nam ik een patroontje dat hier al meermaals gebruikt werd: de viola legging van La Maison Victor. Supersnel en makkelijk. In een -hoe kan het ook anders- gouden stofje.

Het jurkje en broekje werden  gepast en goed bevonden door hare koninklijke hoogheid Sia. Hopelijk wordt dat er eentje waarover geen discussies nodig zullen zijn. Als ik de vlekken eruit krijg tenminste, want de schmink die ze had gekregen en waar heel haar gezicht mee volhing op het einde van de dag, bleek hardnekkige vlekken te maken, die zelfs na 2 wasbeurten en een vlekkentovenaar-interventie nog niet helemaal verdwenen zijn…  *zucht* …

Een jarige prinses moet natuurlijk ook een kroon krijgen. Die werd gemaakt in dezelfde stofjes als het kleedje, en wat flock deed de rest.

Happy birthday prinses Sia!

Follow via bloglovin

patroon jurkje: Tinny jurk  van straightgrain
patroon legging: Viola legging - La Maison Victor
stofje jurk: Jewel Song Pocho Uraraka - Bellelien / Windham fabrics Gold - Sjiekebiele
stofje voering: gordijnstofje
stofje legging: Lucy has a secret  lycra gold glans - Mondepot