for English, scroll down
Mijn laatste naaisel in deze KCW is er eentje waar ik al over fantaseer van tijdens mijn naailoze periode, voordat al onze spulletjes hier arriveerden in Washington. Het nieuwste patroontje van Compagnie M, de Noa pants, was gelanceerd, en ik was meteen fan! Kort daarna zag ik bij Hawthorne Threads een prachtig stofje met letters, en als voorbeeldje daarbij een foto van een jurkje gemaakt door Sew Bee It Clothier (ere wie ere toekomt!!). Ik viel als een blok voor dat jurkje! Mijn radartjes begonnen te draaien en ik begon te denken hoe ik van de Noa pants een salopette kon maken om dan ook zo’n mooie letter op het voorpand te zetten.
Ik kon het mezelf natuurlijk makkelijk maken en een patroontje voor een salopette zoeken en het gewoon daarmee doen (bv. de Charles Dungarees van Compagnie M, een van de weinige van haar patroontjes dat me net iets minder wist te bekoren, dus dat ik nog niet heb…) Maar ik ben zo zot van de Noa pants, van die zakken en lijnen, en wilde het echt daarmee doen. Techniek en logisch denken zijn echter niet mijn sterkste kanten. Dat is zelfs een eufemisme van formaat! Het was dus best een opdracht om door te denken hoe ik het zou aanpakken…
Ik maakte kort geleden al een Noa short, wat ook een beetje als proefversie diende voor deze salopette. Zo kon ik zien hoe de pasvorm was bij Sia, en kon ik beter inschatten wat ik zou moeten aanpassen. Ik kan wel best zeggen dat ik de afgelopen 1,5 maand vaak van gedacht ben veranderd over hoe ik het zou doen, maar pas door de proefversie had ik het ècht (ongeveer!) door.Wie graag wilt weten hoe ik het precies deed: lees even verder!
Ik koos voor hetzelfde type stofjes als in het voorbeeldjurkje, zodat de letter met alle aandacht zou gaan lopen. Een licht denim-linnen-blend stofje leek me ideaal, zo kan het ook nu al af en toe gedragen worden. Voor de zakken twijfelde ik heel erg, maar ik heb het uiteindelijk eenvoudig gehouden en enkel de flap in contraststof gemaakt, een chambray in denim kleur, geen te groot contrast dus. Beide stofjes kocht ik bij Michael Levine fabrics. Ik overwoog ook paspel tussen de zakdelen en voorpand, maar ook dat liet ik achterwege. Een simpele Noa dus, maar toch blijft de belijning, zelfs in dezelfde stofjes, net zichtbaar genoeg om toch apart te zijn.
Ik nam het bovendeel over van de sasha salopette uit La Maison Victor, in maat 110, op basis van de maattabel dan nog, èn ik knipte de gehele naadwaarde weg om het wat te versmallen. Maar helaas is zelfs dan nog dat voorpand echt wel te groot! En nog meer helaas, had ik dat pas echt door nadat alles in mekaar zat. Het ontbrak me echt aan energie om alles terug uit elkaar te halen en het kleiner te maken. Misschien bedenk ik er nog wel iets op want het stoort me wel een beetje (hard). (misschien toch het Charles dungarees patroon kopen? 😉 ).
De letter naaide ik eerst vast boven- en onderaan, en daarna gebruikte ik een kanten lintje (alweer afgekeken van dat jurkje) om de hele zijkant vast te naaien, doorlopend in de vorm van het voorpand. Ikzelf vond dat lintje schoon, maar Lode vindt het een beetje ouderwets, dus nu twijfel ik wel een beetje.. zeker toen hij het woord ‘tafelkleed’ associeerde… Al zegt hij wel dat hij het geheel wel mooi vindt…
Het salopette-bovendeel en de linten dubbelde ik met een ander stofje uit dezelfde Joie De Vivre-reeks van Bari J. Ackerman voor Art Gallery. Je ziet het bijna niet, maar het is er wel, en dat vind ik wel leuk 🙂
De achterzijde bestaat gewoon uit 2 linten die ik liet samenkomen in het midden van de rug. Ik naaide ze vast aan de binnenzijde met aan de buitenkant een knoop. Dat ziet er zo uit:
Ik gebruikte trouwens geen gewone elastiek, maar 2 stroken knoopsgatenelastiek. Hieronder lees je meer daarover.
Om het geheel nog iets meer zomers te maken -en ik wil jullie niet jaloers maken, maar hier is het ècht wel zomer, met temperaturen die bijna niet onder de 30° komen – voegde ik nog een stoflint toe aan de binnenkant van de broekspijpen, met aan het uiteinde een knoopsgat. Het lint is op de naad vastgestikt, en aan de buitenzijde zit een knop. Op die manier kan de broek korter en dus ook iets frisser gemaakt worden. Sia was daar alvast fan van! En ze vond het ook héél leuk dat iedereen nu weet dat de S hààr letter is 😉
Voor de foto’s wilde ik naar een riviertje hier in de buurt gaan, maar mijn enige transportmiddel, mijn fiets, stak daar een stokje voor. Kapotte achterband, binnen- èn buitenband. Dan maar met de fiets aan de hand een wandeltochtje naar de fietsenwinkel, en onderweg fotoshoot in een parkje 🙂 Ze heeft er leuk kunnen rondlopen en van de berg aflopen, dus we hebben er geen plezier voor gelaten!
En als beloning kreeg Sia een ijsje, ik heb haar niet horen klagen 🙂
Ondanks enkele foutjes, zoals dat voorpand, ben ik eigenlijk toch heel blij met het resultaat, al klinkt dat misschien een beetje raar… Het was voor mij best een uitdaging, en leerervaring. Het is misschien ook mentaal een soort ‘feestje’ (alles in thema ‘celebration’! ;-)), waarmee ik ‘vier’ dat ons nieuwe leventje hier over de oceaan eindelijk vorm en structuur begint te krijgen. Terug beginnen naaien was daar deel van…
En dan nu, voor wie geïnteresseerd zou zijn, probeer ik even uit te leggen op welke manier ik het patroon aanpaste. MAAR: ik heb echt geen idee of dit de juiste of beste manier is hoor! Hier gaan we:
- Zowel het voor- als het achterpand heb ik aan de tussenbeen-naad ongeveer 2cm versmald, maar dan wel uitlopend naar de originele naad tussen het been (zie foto).
Dat maakt dus dat er eigenlijk van de tailleband echt wel een pak centimeters afgaan (ongeveer 8cm om precies te zijn 😉 ). Dat was nodig omdat er aan het voorpand geen elastiek kon zitten en een overmatig gefronst rugpand me maar niks leek. Bij de short bleek die namelijk zonder rek echt heel erg ruim te zitten. Ik zeg er wel effe bij dat ik helemaal geen kaas gegeten heb van patronen maken, en dat ik denk dat dit waarschijnlijk helemaal niet volgens de regels van de kunst is…
- Verder heb ik door een domme denkfout (zei ik al dat ik echt niet logisch kan denken??) de zak (bewust!) aan het achterpand vast geknipt, maar ik had meteen erna al door dat dat helemaal niet nodig was (gelukkig, ècht lomp ben ik nu ook weer niet…) èn zelfs helemaal niet mooi zou zijn. Ik heb ‘m er dus terug afgeknipt, maar geen nieuwe zak geknipt en daar verlies ik dus ook de naadwaarde mee, dus nog eens ongeveer 2cm eraf bij de volledige tailleband. Kunnen jullie nog volgen? 😉
- ik gebruikte de vorm van het voorpand van de Sasha Salopette uit la Maison Victor, maar in feite kan je dit echt wel héél makkelijk zelf tekenen. En zoals gezegd, is het voorpand echt te groot en lang, dus ik zou het een pak korter maken een eventuele volgende keer!
- de tailleband heb ik in 2 ongelijke delen geknipt: 1 deel dat ietsje breder was dan het salopette-voorpand, en 1 deel dat even breed was als hele rest-omtrek. Ik gebruikte niet de patroondelen natuurlijk, omdat ik zoveel centimeters had weggeknipt, maar mat gewoon af op de taille nadat ik de hele broek ineen genaaid had.
- de tailleband van het voorpand bestaat uit twee delen, waartussen je eerst het salopette-deel naait, dat in de goeie richting strijkt, en vanaf dan kan je gewoon verder naaien alsof het een ‘gewoon’ stuk tailleband is.
- de twee delen tailleband aan mekaar naaien
- omdat ik niet goed kon inschatten hoe de broek zou zitten, durfde ik niet goed 1 elastiek erin zetten die dan niet meer aanpasbaar zou zijn. In de plaats daarvan heb ik voor het achterste deel van de tailleband gewerkt met 2 stroken knoopsgat-elastiek. Die heb ik aan elk uiteinde van de tailleband vastgezet op de overgang tussen de twee delen tailleband. Dan heb ik aan elk uiteinde van de tailleband twee keer twee knoopsgaatjes genaaid om de elastiek door te trekken, en tussen beide knopsgaatjes een klein knopje. Let wel: dit alles heb ik aan de binnenste zijde van de tailleband genaaid, de zijde die dus aan de buitenkant niet zichtbaar is.
Daarna naaide ik tussen de 2 elastieken een recht stiksel zodat ze mooi op hun plaats blijven.
- De volgende stap was om de tailleband aan de broek vast te naaien. Hiervoor volgde ik gewoon de instructies van de Noa pants, die een propere afwerking geven.
- In het midden van de achterzijde heb ik nog eens door de gehele tailleband en dus door de beide elastieken gestikt. Zo kan ik de elastiek aan beide kanten evenveel aanspannen als dat nodig is, en zo blijft de elastiek beter op z’n plaats.
- Voor de linten en rug wilde ik eerst ook het patroon uit LMV gebruiken, maar ik bedacht me omdat ik niet goed wist op welke manier ik dan nog rek in de taille kon krijgen of houden. Ik dacht dan aan de Eryn’s garden party dress, en besloot gewoon om de twee linten rechtstreeks op het achterpand van de broek te laten uitkomen. Voor de lengte heb ik gemeten toen ze de hele salopette paste, zonder de linten dan weliswaar. Enkele centimeters erbij, en klaar. Ik liet de linten samenkomen op de naad die ik had gestikt op het midden achteraan, en naaide er een knop op.
- Voilà, klaar!
Ik ben wel een beetje benieuwd wat jullie ervan vinden?
Follow (bloglovin)
Een reactie maakt mij altijd blij!
The last garment I’ve been sewing this KCW is one that I’ve been dreaming of for quite some time. More specifically: since the Noa pants pattern from Compagnie M came out, and since I’ve seen the gorgeous alphabet fabric at hawthorne threads, where I also saw such a pretty dress made with it by Sew Bee It Clothier. I was so much in love with the lines and shapes of the Noa pants and with the letter fabric, that I wanted to use them and make a dungarees from it, inspired by the dress I had seen. I’m not good in thinking logically so it was quite a tough exercise for me to try and find out how to do it. Only after making a first Noa shorts, I decided how I would do it. And it still is everything but perfect, as you can probably see. Especially the front is too big. I used a pattern piece from a dungarees pattern in a dutch sewing magazine, even chose the right size based on her measurements, and on top of that I took away the seam allowance, but it still is too big. I might still try to fix that since it bothers me a bit, but for now I didn’t have the energy anymore. And nonetheless I am quite satisfied with it, it was to me personally really a good learning process and a challenge, and maybe some sort of celebration of me finally getting my rhytm and structure in life, starting over here in DC…
I chose 2 solid fabrics for this Noa, a cotton-linen-denim blend and a denim colored chambray, both from Michael Levine fabrics. I wanted the focus on the letter. It makes this a simple Noa, but the lines are still visible enough to make it special, according to me. On the backside of the front and ribbons I used another fabric of the Joie de Vivre collection, which is a nice little detail. I also added a ribbon inside the leg, and a button on the outside, to be able to make the pants a little shorter and summery. Sia loved that 🙂
By looking at the pictures above, you can already see what the dungarees look like: the waist, the back with the 2 ribbons (is that the right word for it??). If you are interested in the specific changes I made to make a dungarees from the pattern, I’ll try to explain it. I’ll do it a little shorter than in dutch, but if anything is unclear or if you have questions: please leave a comment and I’ll try to help you out! And note that I’m not at all an expert, so I have no idea whether this is the right way to do it!
I took off a little less than an inch (2cm) on the inner leg line from both back and front panel, but lessening to the leg inside (see picture above). I also made a mistake and cut the pocket on the back panel (on purpose but I immediately saw it was a mistake). I cut it off, but didn’t replace it, so I lost some length there too. The waistband was cut in 2, one smaller piece for the front, where there would not be elastic, and a larger piece for the back. I used 2 lines of buttonloop elastic in the back waistband, and stitched in between them to keep them in place. I let the 2 ribbons come together in the middle of the back, and attached a button on the outside.
This was it!
I’m curious what you think of it! 🙂
Follow (bloglovin)
Thank you for visiting my blog!
Any comment is of course highly appreciated
Deze keer ben ik ook eens heel tevreden over de doorlopende print 🙂 Aan de zijkanten lukte dat niet, maar aan de achterzijde is het echt -volgens mij- zo goed als perfect 🙂 yes again 😉
Lilliepawillie 