Vlaamsche levenswijsheden

Nog één nachtje slapen en we verhuizen naar ons definitieve huisje!! Alleen al dat geeft me energie, goesting, maakt me blij. Alsof er een soort van roes vol verwachting begint te bubbelen in m’n binnenste. Daar gaan we een thuis van maken, ons leventje hier gaat daar beginnen. Zo voelt het nu toch 🙂

Ook de naaikriebels sloegen toe. Ik kon het intussen niet laten om enkele stofjes te bestellen. Deze pareltjes van Cloud9 en Art Gallery lagen hier dit weekend al te blinken:

De middenste is een tricot met hondjes, omdat de kids zo zot zijn van de hondjes hier 🙂 Het eerste zinnetje in het Engels dat ze leerden, was ‘Can I pet the dog?’ 🙂 Rosanne kon het zelfs niet laten om de hondjes op het stofje te aaien 🙂 Dat stofje is intussen gewassen, en begin deze week drukte Lode enkele patroontjes voor me af, waarmee ik gisterenavond aan de slag ging. Ik kan dus beginnen binnenkort!!

De afgelopen weken waren niet altijd makkelijk, en het zal ook nog wel een tijdje duren eer we hier gesetteld raken. Maar met wat tijd, geduld en ook veel mildheid voor onszelf, zullen we er langzaam maar zeker wel komen. En wie weet helpt een beetje levenswijsheid hier en daar wel… Want daarover wilde ik het nu eventjes hebben, over mijn mini-collectie ‘Vlaamsche wijsheden’ 😉 Bijeen geshopt in de kringwinkel, en de ene al leuker en grappiger dan de andere. Hetzelfde geldt voor het ‘waarheidsgehalte’ van de wijsheden in kwestie natuurlijk 😉

Mijn persoonlijke favoriet is die op de bovenste foto. Dat is dan ook de enige die ik mee heb laten verschepen naar hier, en die ik ook effectief ga ophangen ergens. Omdat het waar is, en omdat ik me er op een bepaalde manier door getroost weet soms. Want ’t is voor iedereen een beetje zo, dat idee brengt rust…

Deze zal mijn nummer twee dan wel zijn denk ik 🙂

Om huwelijks- en relatie-advies zitten ze niet verlegen, bij de makers van dit soort bordjes…

Maar ze weten ook heel goed wat er van mannen en vrouwen verwacht wordt, en vooral dan van de man des huizes!

Hihi 🙂 Moeten jullie daar ook niet een klein beetje mee lachen?

Wie nog inspiratie zoekt voor Moederdagen en dergelijke, kan ik zeggen dat je daarover echt verreweg de meeste bordjes kan vinden! Moederliefde is werkelijk het hoogste goed!

En over de liefde…

Of deze, om aan een of andere ondankbare vlegel te laten zien of kado te doen 😉 Of net aan iemand die het wèl is 🙂

En dan zijn er nog de tegels over vader, oma, opa, en ja, zelfs een vissersgebed… Ik vind ze echt grappig om te lezen, en vraag me dan af wie dit eigenlijk echt serieus in z’n living had hangen 🙂 Ik zet ze bewust groot in het bericht opdat jullie het kunnen lezen en jullie er misschien ook eens om kunnen glimlachen 🙂

En dan zijn er nog een paar die wat minder ‘grappig’ zijn, maar nog wel leuk…

 

Een heleboel van deze bordjes hingen in onze schuur, waar dit wel kon. Ik kreeg er veel complimentjes over van mensen die het zagen en het zo grappig vonden. Ze hingen er natuurlijk niet allemaal, en elders had ik ze niet want in huis past dat wel echt niet op veel plekken… Maar ik vind het gewoon ook leuk om ze te hebben 🙂

Hopelijk zijn jullie ook weer wat wijzer geworden 😉

Tot de volgende keer!!

Follow – bloglovin

Een reactie maakt mij altijd blij!

borduurkes borduurkes en nog eens borduurkes

Had ik jullie al verteld dat ik zot ben van borduurkes? Vast wel… 😉 (kijk maar eens hier, hier, hier, hier, …) Waar het hart van vol is… 🙂

Het moet vast iets zijn dat ‘meant to be’ was, als je alleen al mijn eigen doopsuikerzakjes ziet, allemaal handgemaakt door m’n mama…

Ze maakte ook deze borduurlapjes voor m’n broer en mij. Bij m’n jongste broer vrees ik dat ze hier geen tijd meer voor vond… (ik vind het al een wonder dat ze daar bij mij tijd voor vond, maar kom 😉 )

Ik was echt een hobby- en knutselkind, deed niks liever dan dat. Behalve lezen dan misschien, want ik verslond ook bijna letterlijk heler bibliotheken.We hadden geen tv thuis, wat ik nog steeds een zegening vind trouwens. Ontelbaar veel keren werd me gevraagd wat ik dan in godsnaam eigenlijk deed ’s avonds of in het weekend, en of ik me nooit verveelde. Niet dus!  Ik knutselde met fimo, papierfilligraan, pergamano, shrink-papier, parels, draad, verf, inkt, papier, … Noem het en ik deed het. Op de verjaardagsfeestjes die ik me nog herinner, werd er ook steevast geknutseld. Het zijn allemaal fijne herinneringen…

Toen ik onlangs mijn naai- en creazolder aan het oprommelen was voor onze verhuis, vond ik daarin ook een doos met mijn borduurspulletjes van vroeger. Ik heb echt plezier gehad bij het openen en uitpakken van die doos. Even waande ik me terug dat kind, dat zorgvuldig draadjes koos, en ze ook allemaal bewaarde. Een doos vol kleine rolletjes, zelfs de stomste, kleinste eindjes. En met een boekje met mijn eigen gemaakte of overgetekende borduurpatroontjes. Geen idee waar ik dat haalde trouwens, maar ik vind het bijna schattig om zien… En serieus dat ik was! Want onderaan had ik er zelfs in hoofdletters bijgeschreven: ‘andere kleurtinten zijn mogelijk’, en tussen haakjes: ‘geldt voor het hele boekje’. Niet dat er veel instaat, maar toch 🙂

Het is dus misschien toch niet zó verwonderlijk dat ik er gek op ben! Al blijft het dezer dagen vooral bij bewonderen, er iets mee maken, en af en toe durf ik zelf al eens iets kleins borduren, eerder ‘freestyle’ (geen kruisjessteek dus)… Dat zou ik wel nog beter willen leren, ik heb er zelfs al boekjes van. Want kijk bijvoorbeeld naar dit perfecte jurkje en deze jas!! LOVE IT BIGTIME!!!

Maar dat alles vertel ik er dus bij om te verantwoorden waarom ik het moeilijk heb om schone borduurkes te laten liggen in de kringwinkel of op tweedehands websites. En om een excuus te hebben om (het grootste deel van) mijn immer groeiende collectie eens te showen 🙂

Dit is een van m’n favorietjes. Gekocht op 2dehands.be van een Portugese dame (in België), wiens schoonmoeder het had gemaakt. Ze verkocht er twee verschillende, maar ik vond ze te duur (ze vroeg voor één zo’n kleintje meer dan het dubbel dan hetgeen ik voor een grote al ooit betaald had…) en daardoor begonnen ze te twijfelen, omdat de werkjes eigenlijk een sentimentele waarde hadden. De man en z’n moeder hadden een hele moeilijke relatie, de moeder was een jaar ervoor gestorven, en hij had nog herinneringen aan hoe ze zat te borduren voor de haard… We mailden wat over en weer, en uiteindelijk hielden ze er eentje en kon ik dit kopen voor een aanvaardbare prijs.

Maar niet aan elk borduurke hangt een verhaal natuurlijk. Al is dat relatief, want er is altijd die ene die het gemaakt heeft… Daar fantaseer ik dan wel eens over: wiens stukje werk/kunst ik in m’n handen heb, wanneer het gemaakt is, waarom net die tekening, waar het hing, waarom het weggedaan werd, …

Van borduurkes zoals die vogeltjes, de zwanen, bambi, … kan ik echt gelukkig worden! Dan heb ik echt het gevoel dat ik de vondst van de eeuw heb gedaan 🙂

De meesten vind ik in de kringwinkel, maar de eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat de allermooiste exemplaren doorgaans (maar niet altijd!!) van bij ‘particulieren’ komen, via kapaza of 2dehands of zo. Of via retroloekie, een hele leuke webshop vol leuke retro spulletjes. De dame die die winkel runt, heeft trouwens ook een heerlijk inspirerende blog!

Dat is nu toch echt schoon!! Op deze kader onderaan staat de naam en het jaartal geborduurd:

En levenswijsheden kan je er ook al aantreffen!

Kaders met bloemen vind je heel regelmatig in de kringwinkel, de ene al mooier dan de andere.

Onlangs vond ik deze nog, ik heb een beetje spijt dat ik de lap niet uit de kader heb gesneden om mee te nemen en er iets mee te doen (een kussensloop of zo?), maar dat kan ik later nog altijd doen. De kleuren zijn echt prachtig vind ik, al valt dat meestal een beetje tegen op foto’s…

Maar doorheen de laatste pakweg 2-3 jaar heb ik vooral ook een massa kaders verzameld met borduurwerkjes die ik niet zelf aan de muur zou willen hangen, maar waar ik wel grote (letterlijk dan) andere plannen mee heb… Ik wil er namelijk een deken van maken, van al die aan mekaar genaaide lappen. Ik heb ze dus een voor een uit de kaders gehaald of gesneden. Die zitten vaak immers echt heel goed vastgeniet en ingekaderd, dus het was me best een klusje, zeker gezien het aantal 🙂 Hopelijk kan ik het resultaat daarvan een van de volgende maanden eens tonen 🙂

Last but not least vragen jullie je misschien wel af wat je nu in godsnaam met al die kaderkes doet. Wie graag woonboekjes leest, of Flow, of Mollie Makes, … moet er maar eens op letten. Eens je er oog voor hebt, zie je dat echt wel vaker dan je verwacht opduiken in interieurs. Ik wilde voor deze blogpost voorbeeldjes zoeken uit mijn verzameling Flow’s, VT Wonen’s, en andere boekjes, maar heb er de tijd niet meer voor gevonden helaas. Jullie zullen er zelf op moeten letten 🙂

Het past natuurlijk lang niet overal, en je moet het juist combineren vind ik zelf. En ook daar verschillen smaken natuurlijk. Ik kan me héél goed voorstellen dat veel mensen dit echt maar niks vinden!

Ikzelf heb ze lang niet allemaal opgehangen, maar enkele wel. MIsschien zagen jullie ze al op de foto’s van mijn naai- en creaplekje.

Enkele hingen ook in onze schuur, waar ik ook een deel van mijn spreuken-collectie had hangen. Ideale plek voor wat kitch die je in je huis niet wilt hangen 🙂 Helaas heb ik daar zo niet meteen een duidelijke foto van.

In de speelkamer van de kids had ik ook een soort collage-muur gepland. Ik was eraan begonnen maar heb die niet meer afgewerkt nadat we hoorden dat we zouden verhuizen… Er was dus nog veel werk aan (bv. schilderen/vullen van het letterkastje, foto’s zoeken, kaders spuiten, …) maar je krijgt wel misschien een impressie:

Ziezo, nu hebben jullie weer wat borduurkes-inspiratie 🙂 Nu allemaal op naar de kringwinkel!

Follow– bloglovin

Een reactie maakt mij altijd blij!

mijn naai- en creaplekje

Het is een beetje met een dubbel gevoel dat ik jullie deze keer een kijkje geef in mijn naai-en creaplekje want het is intussen helaas mijn plekje niet meer, nu we aan de overkant van de oceaan wonen. En dat plekje, dat mis ik nu al. Daar zat ik graag, ’s avonds na de hectiek van de dag, of soms ook op andere momenten als het eens lukte om wat me-time te vinden overdag of in het weekend. Muziekje op, patronen zoeken, stofjes zoeken, of soms ook gewoon dingen bedenken, of wat mijmeren en denken, of een boekje lezen, … Met altijd ook mijn lieve kat Lilly erbij. Ook dat mis ik, haar aanwezigheid, en dat beestje zelf, hoe ze is. Maar kom, daar gaat het hier niet over.

Dat plekje van mij was dus op onze zolder.Begonnen als master bedroom, maar om praktische redenen hebben we onze slaapkamer verhuisd naar het eerste verdiep van ons huis. Wat mij de kans gaf om er mijn eigen ding mee te doen, me uit te leven in alle prullekes en frullekes die ik zo leuk vind maar die ik niet in heel m’n huis kwijt kan. Lode en ik verschillen nogal van smaak, en sowieso moet het natuurlijk smaakvol blijven 🙂 In ons nieuwe stekje, waar we vanaf juli terecht kunnen, zal er zeker geen plaats zijn voor zo’n eigen plekje voor mij alleen. Maar ik hoop er toch m’n draai aan te kunnen geven, en hoop toch hier en daar wat ruimte te kunnen opeisen af en toe. We zien wel.

Maar zo zag het er dus uit. Een ruime open zolder, waarvan één kant voorbehouden voor mij en mijn naai- en knutselspulletjes. En dat zijn er veel 🙂

Mijn stofjes heb ik allemaal in een grote Ikea-kast gesorteerd. Ik moet ze regelmatig herorganiseren, en heb gemerkt dat sinds mijn nieuwe naaimachine vorig jaar vooral het aandeel stretch-stoffen gegroeid is. Een deel had ik eens verticaal gezet, nadat ik ergens had gelezen dat dat overzichtelijker is. Dat klopt wel, maar is tegelijk een pak minder handig om stofjes erin en eruit te nemen, dus dat heb ik niet verdergezet. Maar ik kan er eigenlijk stiekem enorm van genieten om naar die stofjes te zitten kijken, ze te koesteren, te fantaseren over wat ik ermee ga maken, …

Naast de kast met stoffen hebben we een paar schappen gemonteerd om al mijn tijdschriften en mijn collectie (voornamelijk blikken) dozen  met fournituren te herbergen.

Al die blikken dozen, ik geef toe, echt handig is dat misschien niet. Stapelbaar ook niet echt. Maar o zo leuk en mooi, in mijn ogen dan toch. Ik ben echt zot op retro blikken dozen, zoals jullie misschien hier al zagen. Ik label de dozen allemaal met mijn dymo labelmaker, want anders is het een beetje moeilijk om alles terug te vinden. Het was alleen dringend nodig om de dymo-labeltjes eens up to date te maken, dat zal zijn voor als ze hier in Washington zijn aangekomen.

Zoals jullie kunnen zien, ben ik ook wel te vinden voor beeldjes en prullaria allerhande, die ik hier ook graag tussen zet. Ik heb ook een collectie poezenbeeldjes. Ooit verzamelde ik dat wel, en nog steeds koop ik ze graag als ik ze zie, maar ik zoek er niet meer echt naar.

Naast de schappen heb ik een wasmand waarin ik een hoop papieren patronen bewaar, die ik in de plaatselijke dagbladhandel/copycenter/.. heb laten afdrukken op A0. Die zijn dan niet geplooid en zelf kan ik dat niet, dus vandaar dit formaat. In ons nieuwe stekje zal dit niet bepaald handig zijn, gezien de beperkte ruimte, maar daar vind ik hopelijk wel iets op. Er zitten ook leren huiden in die ik in Fèz, Marokko, kocht, en waarmee ik ooit nog wat hoop te kunnen naaien.

Tegen de lange muur staat een deel van een kast die m’n schoonbroer ooit voor ons maakte, op maat van ons vorige (huur)huisje in Leuven. Beneden paste die niet, maar hier perfect. Erin zitten nog allerhande knutselspulletjes, m’n vlieseline, parels, prullekes, en ook allemaal kaften met tutorials, (gratis) patronen, handleidingen bij patronen, enz.

Onderaan een schuif  met allerlei lintjes, waaronder mijn favoriete lintjes (rechts) die ik kocht in Viëtnam (Sa Pa).

Bovenop dat kastje staat een grote doos met al m’n garen, en een prikbord met wat fotootjes, maar daar heb ik blijkbaar geen duidelijke foto van, wat me ook niet bepaald zo belangrijk lijkt 🙂

Als naaitafel heb ik eigenlijk gewoon twee schragen met een wit blad erop. Nadeel is dat dat niet altijd even stabiel is, maar het is goed doenbaar. Op de houten balken die daardoor vòòr mij zichtbaar zijn, en die ik prachtig vind, heb ik enkele leuke spulletjes gehangen en gezet.

Een foto van een bruidspaar in Hoi An, ook Vietnam, dat stond te poseren voor hun fotoreportage. Een tekstje van Toon Hermans dat ik ooit ergens uitknipte (ik durf zelfs te denken uit het leerlingenbladje in het middelbaar, het gaat al lang mee!) en dat me blijft ontroeren. Een kaart van Diest, die de intussen overleden papa van Lode ons ooit stuurde. En fotootjes van Rosanne, door Sia vakkundig uitgeknipt net toen ik ze nodig had voor pasfotootjes voor de kids-ID. Gelukkig bleef er nèt eentje bespaard om te gebruiken.

Ik gebruik van die porseleinen zwaantjes en vogeltjes en een prachtig doosje om kleine spulletjes en balpennen e.d. op te bergen.

Rosanne is dol op mijn mini-collectie muziekdoosjes van Fisher Price. Ikzelf eigenlijk ook wel 🙂 Ik draai er soms aan en geniet er dan van om er gewoon even naar te luisteren. Instant nostalgie, een klein gelukje.

Voor en boven me ook nog enkele leukigheidjes, schuddebolletjes die ik maakte als kadootjes bij de doopsuiker van Rosanne, leuke poppetjes die m’n twee meisjes ‘symboliseren’, en op de muur prenten uit Flow, van Sukha, een pauwenveer, de geboortekaart van Rosanne, en foto’s uit Viëtnam. Als ik aan m’n naaitafel zit, staat rechts van me m’n strijkplank, met aan de balk daar het eerste zelfportret dat Sia maakte in de kleuterklas, een borduurke, en bovenaan enkele honey combs.

Ik vond vorige zomer op een rommelmarkt vlakbij een oude naaikist op pootjes, waar ik allerhande spulletjes in heb steken die ik wat vaker nodig heb, zoals spoelen, naalden, naaivoetjes, enz. De meest gebruikte spulletjes (tornmesje, naalden, lintmeter, stiften en krijgt, …) zitten in een doos die ik ooit van een van m’n liefste vriendinnetjes kreeg, Griet, die ik al van het middelbaar ken en met wie ik samen op kot zat. Van zo’n tekenfilm die ik vroeger ooit gezien heb maar waarvan ik de naam niet meer weet.

Dat is in feite zowat het belangrijkste deel van de zolder, zoals jullie wel vermoeden waarschijnlijk 🙂

Aan de andere zijde staat een plant, logeerbed, en speelgoed van de meisjes (playmobil kasteel en pony’s enz.), en daartegenover de oude (lelijke, dus niet gefotografeerde!) computertafel met daarboven mijn superleuke -al zeg ik het zelf- kaartenrekje en twee kadertjes die iets betekenen voor ons.

Tegen de muren staan allemaal spulletjes die ik grotendeels in van die leuke grote zakken heb gestoken om te bewaren. Kinderkleertjes en -spulletjes, brieven en herinneringen, deco-spulletjes, kaders, foto’s, veel van mijn kringwinkelvondsten, … Die zakken zie je wel niet, maar ze suuuuperhandig èn mooi! Ik kocht ze bij loulechien, je vindt ze bv. hier, hier, hier, … (zoveel prachtige dessins!!)

Op het logeerbed ligt mijn favoriete sprei, die ik ook kocht in Sa Pa, Vietnam. Ik werd daar echt verliefd op de spulletjes, het landschap, de kleuren, de klederdracht, … Ik zou iedereen een bezoekje naar daar aanraden. In mijn wildste dromen start ik ooit een (web)winkeltje op met spulletjes van daar. Wie weet…

Dit zijn allemaal linten, borduursels, en wollen draadjes die op een lap stof genaaid zijn of aan mekaar gezet. Ongelooflijk mooi vind ik dat…

Er ligt ook een kistje dat ik van m’n ‘stief-schoonpapa’ kreeg en die hij van zijn overleden papa had. Een klein schatkistje vind ik dat, vol met oude spulletjes vol betekenis, verzameld en bewaard. Soms doe ik het eens open en kijk ik ernaar, of pak ik die kaartjes vast en bedenk ik wat ik daar misschien nog mee ga doen. Alleen al daaraan beleef ik plezier 🙂

In de laatste hoek van de zolder staat het resterende stuk van de kast die m’n schoonbroer maakte.

Daarin nog allerlei spulletjes. Prentenboeken (zoals die hier en hier en hier) die ik ofwel bijhoud ofwel gebruik om prenten uit te knippen en te gebruiken (zoals ik hier deed), mijn stapel Flow Magazines en Flow Weekly’s, foto-albums, papier allerhande, een heleboel knutselmaterialen (scharen, branders, verfjes, …), enz.

In de schuiven o.a. alle stempels en stempel-maak-materialen, en een stapeltje washi-tape, dymo-tape, cadeauverpakking-prulletjes, enz.

Op de verwarming nog twee hummeltjes-beeldjes, oude apotheker flessen, en een stapeltje flow specials, met daarbovenop een spaarpotje dat ik in de kringwinkel vond, net hetzelfde als datgene dat wij vroeger thuis hadden. Dat kon ik niet laten staan. Ik denk dat ik niet de enige ben die dol is op spulletjes die me terugbrengen naar m’n eigen kindertijd, of het gevoel om kind te zijn en hoe je als kind de wereld ziet.  Vlakbij ook nog een mandje met haakwol en -spulletjes. Ik ben daar even weer mee begonnen toen ik zwanger was van Rosanne, maar heb het laten liggen daarna. Ik had het klaargepakt om in de valies te steken, om toch iets creatiefs te kunnen doen in afwachting van al m’n spulletjes, maar helaas was er te weinig plaats over en werd het allemaal noodgedwongen thuisgelaten.

Last but not least een letterslinger uit Flow, om me eraan te herinneren dat elke dag iets moois brengt, hoe klein soms ook. It’s a beautiful day… Met die spreuk laat ik jullie. Geniet van de dag!

Follow (bloglovin)

Een reactie maakt mij altijd blij!

Washington it is!

Deze week was het hier thuis ziek-zieker-ziekst. De griep heeft lelijk huisgehouden, enkel de man des huizes ontsnapte eraan, gelukkig maar, want hij is woensdag op shortski vertrokken, en dat had geen pretje geweest als hij ook de griep gekregen zou hebben.  Ikzelf ben eigenlijk echt een kleine week van de wereld geweest. Ik heb me weliswaar 2 keer naar het werk gesleept en ben daar de dag doorgekomen op dafalgan. Niet echt een aanrader, maar doordat ik begin april in loopbaanonderbreking ga, moet ik echt nog veel afwerken en zijn extra dagjes thuis niet echt handig. Maar buiten die twee dagen heb ik vooral geslapen, en in de zetel gehangen, enz. Gelukkig was mijn mama er om woensdag en donderdag wat te komen helpen, mijn reddende engel!

Vandaag stond ik voor het eerst sinds het weekend op zonder hoofd- en spierpijn, en heb ik eindelijk terug wat energie. En die gebruik ik nu graag om jullie te vertellen dat we niet naar Glasgow of London, maar wel naar Washington zullen verhuizen! Eind april zal het waarschijnlijk een feit zijn, maar de precieze data moeten nog vastgelegd worden. Spannende tijden dus! En drukke tijden, want er moet nog zoveel geregeld worden… Maar ik vertrouw erop dat dat allemaal wel in orde komt 🙂

En hoewel een vertrek ook een beetje dubbel is, en we veel achterlaten, probeer ik daar bewust (nog) niet te hard aan te denken en focus ik me even op de leuke dingen die ons daar te wachten staan. Lode is al een paar keer lang en minder lang in Washington geweest voor zijn werk, en toen hij er in 2010 4 maanden was, ging ik hem er bezoeken. Het scheelde toen maar een haartje of het bezoek kon niet doorgaan, omdat er net een enorme sneeuwstorm was geweest.

Al die bergen sneeuw, dat had echter ook wel iets. Toen zag ik al waarom Lode zo als een blok voor die stad was gevallen, al is dat moeilijk te omschrijven. Washington is uiteraard een enorm grote stad, maar toch heb je niet het gevoel dat je in een miljoenenstad zit. Misschien komt het doordat er geen echte hoogbouw is? Blijkbaar is er een of andere wet die zegt dat er geen enkel gebouw groter mag zijn dan de obelisk, zo vertelde Lode me.

Washington heeft een hele geschiedenis, en het bruist er. Het is het politieke hart van de machtigste natie van de wereld, en dat voel je en zie je.

Het is ook een smeltkroes van nationaliteiten, alles door mekaar, alleen al door de vele internationale instituten die er zijn. Ook wij zullen daar dus deel van gaan uitmaken. Er valt cultureel enorm veel te beleven, er zijn veel leuke cafeetjes waar je nog onbekende muzikanten kan ontdekken. Als ik me niet vergis, is bv. Duke Ellington, een van de grote jazzlegendes, geboren en getogen in Washington. Er zijn ook prachtige musea, en het beste van al is dat die zo goed als allemaal helemaal gratis zijn.

Ze hebben er ook een hele leuke dierentuin, en ja, zelfs die is gratis! En het toeval wilt dat daar twee pandaberen zitten die een baby-panda geproduceerd hebben!! Dat gaan de kindjes zeker weten te appreciëren denk ik!

Washington is echter ook een heel groene en open stad, met parkjes en plekjes en speeltuintjes enz. De rivier de Potomac stroomt erdoor, en je kan daar prachtige lange wandelingen maken. En het absolute hoogtepunt van het jaar is natuurlijk het ‘cherry blossom festival’ als alle Japanse kerselaars in bloei staan. Ik was er toen niet, dus kan je geen foto’s tonen, maar Lode maakte het wel mee en verzekerde me dat dit een van de mooiste dingen is die hij al zag. Ik kijk er al naar uit, al zal het pas voor volgend jaar zijn omdat het al voorbij zal zijn tegen dat we verhuizen. Het wemelt ook overal van de eekhoorns, wat wij natuurlijk heel schattig vinden maar wat ze daar eerder als ‘ongedierte’ beschouwen. Ik herinner me nog hoe ik een foto nam van zo’n eekhoorn en er iemand heel droogjes tegen me zei ‘it’s just a rat with a furry tale‘. Ok dan 🙂 Dat is sindsdien wel een beetje een running gag gebleven tussen Lode en mij 🙂

Natuurlijk zijn er ook die andere kantjes van Amerika, waar we  soms niet zoveel van begrijpen.  Of hun extremere kantjes, hun gekke kantjes. Hun wapengekte, extreem geloof, hun standpunten over sommige dingen, … En wat als zo’n Donald Trump president wordt?? Kan dat ècht?? Maar als ik Lode mag geloven, is Washington echt heel gematigd, en zitten ‘de echte gekken’ elders… Nu ja, we gaan sowieso niet veralgemenen en gaan gewoon zien hoe het is.

Maar die gekke Amerikanen zijn soms ook wel gewoon heel leuk. Ze zijn er altijd supervriendelijk. Ok, misschien is dat allemaal oppervlakkig, maar het blijft leuker om met een lach begroet te worden dan mekaar zuur voorbij te lopen, zoals hier zo vaak het geval is. Je wordt er altijd heel makkelijk geholpen, heb ik toen zelf gemerkt. Lode heeft nu een paar mailtjes rondgestuurd en al een heleboel antwoorden vol tips en hulp gekregen. We zullen dus zeker niet vereenzamen vermoed ik.

Ze zijn daar ook gek op sport, en zo gingen we toen eens kijken naar een wedstrijd van de basketbalploeg de Washington Wizards, ook een hele belevenis! Wat een ambiance! En een hele machinerie ook! Grappig was wel ook die ‘dance cam’, waarbij de camera’s op het publiek gericht worden tijdens de pauzes, en dan kan je je helemaal laten gaan…

Hilarisch als je ’t mij vraagt!

En zo zal er ongetwijfeld nog heel veel te ontdekken vallen! Ik ben nu enkel wel een beetje op zoek naar wat er op creatief vlak zoal te beleven valt daar. Of er leuke rommelmarktjes zijn, stoffenwinkeltjes, dingen om te doen, … Moest er iemand tips hebben, laat maar komen!

En nu ga ik ook eens richting naaizolder, want ik heb heel wat crea-tijd in te halen!! Om te beginnen de laatste pin it -make it van vorige maand, en ik wilde ook een tweede testjurkje maken van het gloednieuwe patroon van Lievekeenzus, de Eryn’s Garden Party Dress, een echt zalig patroontje dat ik mee mocht testen!! Houd zeker de blog daar in de gaten, want binnen enkele weekjes wordt het patroontje gelanceerd!

Tot de volgende keer!

kringwinkelschatten (deel 1)

De kringwinkel, mijn favoriete shop-walhalla. Als ik kon, ging ik er elke dag naartoe denk ik. Hoewel, misschien is de fun er dan ook wel af. Maar toch… Ik kan soms echt dagenlang uitkijken naar het moment dat ik er nog eens ga geraken, me helemaal verlekkerend op wat ik deze keer misschien wel zou vinden… ‘Wie weet wat ligt er deze keer op mij te wachten!!’, denk ik dan. Ik ben niet echt veeleisend en vind vanalles mooi en leuk, dus ik kom ook eigenlijk nooit met lege handen thuis. Soms tot spijt van mijn lief, dat zeg ik er wel bij. Gisteren ben ik weer geweest, en alweer een geweldige lading spulletjes gevonden. Omdat ik daar zoveel plezier aan beleef, besloot ik om er een soort weerkerend rubriekje van te maken op m’n blogje. Bij deze presenteer ik jullie mijn vondsten van een tweetal weken geleden! Deze keer vooral succes op vlak van de prentenboekjes, maar ook een paar andere pareltjes 🙂

Ik begin met het mooiste prentenboek dat ik vond, een heel oud exemplaar uit 1964, over balletvertellingen. Ik hou wel van zwanen, heb een heleboel spulletjes met zwanen, dus dit paste er heel goed bij. Kijk naar die prachtige prenten!! Allemaal schilderijtjes op zich! Zoals met de meeste van mijn schatten, heb ik op dit moment nog niet meteen een idee wat ik ermee ga doen, maar dat komt nog wel. Maar iets in mij zegt dat ze wel zouden kunnen dienen als postertjes of iets dergelijks…

Om in het zwanen-thema te blijven: ik vond ook een prachtige zwanenfoto op multiplex (of hoe heet dat?) om op te hangen:

Daarnaast vond ik nog een paar andere geweldige prentenboeken, die ik waarschijnlijk ga gebruiken om in te knippen, zoals ik bv. deed voor deze slinger. Of om kaartjes mee te maken. Of nog wat anders, aan inspiratie geen gebrek, en anders helpt pinterest me wel. En sommige ga ik toch misschien ook eerst nog wel eens lezen met de meisjes.

Van dit leuk exemplaar kan ik jullie de prenten niet onthouden. En let ook op die heerlijk grappige titels: ‘Teddy en de brutale muisjes’ of ‘de appeltaartendief’. Haha, geweldig vind ik dat 🙂 En dat is dan nog maar een kleine greep uit het boek!

Dan een heel oud boek dat ik vooral voor de cover kocht. Ik zag in een interieurboek een kinderkamer met een kapstokje gemonteerd op een oude boekencover, en daar moest ik aan denken.

Nog een ander leuk prentenboek:

Via de website uwkringding.be bood ik ook voor een reeks leuke oude sneeuwwitje-prentkaarten, die ik voor een prikje won. Soms kan je op die website echte pareltjes vinden, die je met wat geluk voor niet zoveel geld kan kopen. Maar de beste of meest waardevolle dingen gaan meestal ook voor heel wat meer geld de deur uit. Toch loont het echt wel de moeite om er af en toe eens te gaan kijken!

Ik was ook weer een gelukzak toen ik deze rozenprent vond voor 2€. Ik heb er al een paar bij mekaar verzameld, die ik nooit meer dan 5€ betaalde, terwijl je ze op tweedehandswebsites e.d. toch vaak een pak duurder betaalt. De superstijlvolle madam achter deze blog is er trouwens ook fan van, zag ik al, bv. in deze en  deze post. Hé-le-maal mijn stijl en smaak, haar blog/interieur/naaisels/…, dus zeker een aanrader!!

De prent van Sarah Kay kon ik ook niet laten liggen, al zijn de kleurtjes wat fletser. Maar misschien komt die ooit wel nog eens van pas.

Ik heb daarnaast ook echt een zwak voor borduur’kes. Als ze mooi zijn, kan ik ze niet laten liggen. Zo kocht ik er gisteren alweer een stuk of 4, met prachtige bloemen. Voor een van m’n volgende blogposts heb ik eens bijna mijn hele ‘collectie’ gefotografeerd. Of toch die die ik houd om op te hangen. Want ik heb doorheen de afgelopen jaren een massa borduur-kaders verzameld, die ik allemaal uit de kaders heb gehaald en waarmee ik binnenkort eens naaigewijs aan de slag ga. Wordt vervolgd! Maar deze keer dus een superleuke eendjes-borduur, en een vogeltje. Vooral die van de eend vind ik de max. Dat lijkt allemaal op het eerste zicht heel ouderwets natuurlijk, maar als je ze juist combineert, is het net helemaal retro en hip. Althans, zo denk ik erover. Maar over smaken en kleuren valt natuurlijk niet te discussiëren 🙂

Ik heb ook een zwak voor schoon servies. Het hoeft geen merk te zijn, of niet ‘chique’, als ik het maar schoon en vrolijk vind, liefst met bloemetjes. Deze keer vond ik deze twee bordjes en tasjes:

Het is zo’n beetje mijn droom om zoveel mooie borden en tassen en spulletjes te verzamelen dat ik ooit al dat ‘gewone’ servies zelf naar de kringwinkel kan doen en enkel nog kan eten en drinken uit die mooie en vrolijke spulletjes. Thee drinken uit een leuk en mooi oud tasje is zoveel leuker! En eet je niet liever spaghetti uit zo’n bordje dan uit een gewoon Ikea-bord (die ik ook nog heb staan hoor…)?

Ik kocht ook nog enkele boekjes voor de kindjes nu of later. Van die gele ben ik ook wel gek op de prent op de achterkant, dus misschien doe ik die kaft er wel af en hou ik die prent gewoon stiekem voor mezelf, om ooit eens op te hangen of zo.

Aangezien we hier (voorlopig nog) in een vierkantsboerderij wonen, hebben we ook een heleboel schuren. Een ervan is een oude schuur, die we de voorbije zomer wat hebben ingericht zodat die ideaal is voor barbeques of voor de kindjes om er te spelen enz. Gezien de zomer voorbij is, wordt ze niet veel meer gebruikt en is ze dringend aan een oplapbeurt toe. Dat staat nog op de takenlijst vooraleer we verhuizen en er hopelijk huurders komen. Maar in die schuur kan je wel wat ‘goed foute’ spulletjes kwijt. Ik hing een van de muren vol met spreukenkaders en andere spulletjes die ik in de loop der jaren verzamelde. Ik heb ze er echter bijna allemaal tijdelijk weer afgehaald, dus kan er geen foto van nemen terwijl ze ophangen. Maar omdat ze soms zo heerlijk grappig zijn, zal ik er nog wel eens een blogpostje aan wijden. Deze keer vond ik in de kringwinkel nog een aanvulling op die collectie:

Hihi 🙂 Moeten jullie niet spontaan lachen als jullie dat zien?

Eindigen doe ik met een boek ‘Het jaar rond’ met prenten en versjes van Rie Cramer. Ik kende die naam niet, maar de prenten wel. Het boek staat vol met prachtige prenten, en heel leuke oude versjes en tekstjes, allemaal op seizoen en maand. Daar ga ik zeker nog gebruik van maken!

En wat te denken van deze prachtige prent:

De versjes in het boek zijn ook echt schattig, kijk bijvoorbeeld naar deze voorbeeldjes, waarvan de eerste twee wel heel toepasselijk zouden kunnen zijn dezer dagen:

En wie herkent nu niet het gevoel van dat laatste versje? 😉

Bij het begin van elke maand ook een kort spreukje:

Ziezo, dat was het voor deze keer! Hopelijk heb ik jullie niet verveeld met al die fotootjes, en worden jullie even vrolijk als ik van mooie prentjes en spulletjes!

Hebben jullie ook zo’n kringwinkel- en tweedehandsliefde, of een voorkeur voor bepaalde spulletjes? Ik ben heel benieuwd 🙂

Follow

Een reactie maakt mij altijd blij!

kids room – mom’s fantasy ;-)

Vandaag neem ik jullie graag mee voor een kijkje in het kamertje van Sia.

Net zoals haar zusje nu, heeft ze lang bij ons op de kamer geslapen. Maar toen ik toch al redelijk hoogzwanger was van Rosanne, werd het wel tijd om er eens werk van te maken. De deuren stonden net in de kamers, en daarmee was de laatste hindernis verdwenen 🙂 Ik wilde er echt een kadootje van maken, een kamertje waar ze graag zou gaan slapen, en dat dus zou compenseren voor het feit dat ze niet meer bij mama en papa zou liggen. Iedereen waarschuwde ons immers dat die overgang wel heel moeilijk zou worden na zo’n lange tijd samen slapen. Maar niks was minder waar! Vanaf dag één vond ze ’t superfijn in haar kamertje! Intussen is het babybedje vervangen door een groot bed, maar verder is er niet zo heel veel veranderd. Maar genoeg gebabbeld, tijd voor foto’s, veeeeeeeel foto’s 🙂

Het kamertje is niet heel groot, maar ruim genoeg. Er valt helaas niet veel licht binnen, omdat het raam aan de noordkant ligt, wat wel jammer is. Maar voorlopig slaapt ze er enkel, dus is dat niet zo’n probleem. Ik verfde 1 muur turquoise, en de andere muren en het plafond in een heel licht mintgroene kleur.

Daarna heb ik me helemaal uitgeleefd in de aankleding, decoratie, meubeltjes, enz. Kinderkamertjes inrichten is echt héérlijk, en er zijn zoooooooveel ongelooflijk leuke spulletjes voor te vinden. Soms duur, maar soms ook helemaal niet, en het voordeel is dat een kind daar helemaal niks van maakt. Soms integendeel zelfs, dan vinden ze de goedkoopste brol het leukste 🙂 En ook als DIY-loving mama kon ik er helemaal voor gaan! Dit kamertje wemelt van de zelfgemaakte dingetjes! Wie goed keek, zag bv. al dat de bedovertrek zelf genaaid werd met een leuke Petit Pan stof. Ik maakte er ook eentje in een stofje van Soft Cactus, die lenen zich hier perfect voor en zijn net iets minder prijzig 🙂

Nog een DIY: een oud nachtkastje en een commode werden écru geverfd:

Op o.a. pinterest kwam ik al vaak het idee tegen om met Ikea-kruidenrekjes een boekenrekje te maken. Dat leek me ideaal. Ik verfde de rekjes in exact dezelfde kleur als de muur.

Door ze zo te verven, ligt het accent echt op de boekjes. Want ook die kinderboekjes zijn vaak zo mooi… En zijn ook voor de mama soms een herinnering aan de eigen jeugd. Misschien herkennen jullie ook wel enkele van deze boekjes?

De boekjes worden wel heel vaak gewisseld, aan leesvoer geen gebrek!

Naast het rekje staat een oud stoeltje, ik kreeg ooit zo 3 stoeltjes van m’n tante, zo leuk! Een kussentje van Petit Pan erin, en klaar. Het wordt alleen wel vooral gebruikt door allerhande beertjes en popjes…

Er staat ook nog een kubuskast, de vroegere Expedit en nu Kallax van Ikea. Voor nog meer leuke boekjes, en voor opbergdozen, waar allerlei herinneringen in zitten. Ook deze dozen pimpte ik, door ze helemaal in te smeren met behanglijm, en dan in te pakken met mooi inpakpapier dat ik op maat had geknipt. Niet moeilijk, niet duur, maar ik ben helemaal weg van het resultaat. Ik pimpte er nog wat meer, maar die gebruik ik elders.

Bovenop dat kastje een paar schattige fotokadertjes met fotootjes van de oma’s en opa’s.

Sia heeft ook een kussenhoekje. Toen ze nog in haar babybedje sliep, gingen we voor het slapengaan altijd gezellig in haar kussenhoekje zitten boekjes lezen. Nu vindt ze het leuker om dat in haar bed te doen, maar het blijft gezellig vind ik.

Het onderste matrasje is een oud, dun babymatrasje. Ik maakte uit toile cirée een matrashoes, met achteraan een rits. Daar heb ik geen detailfoto van genomen, maar er zijn heel wat tutorials hiervoor te vinden op internet, ook zonder rits. Het achterste kussen, met de poesjes, maakt ik in een stofje dat voor mij best bijzonder is. Mijn broer en zijn intussen helaas ex-vriendin maakten het geboortekaartje, dat eigenlijk een boekje was, voor Sia. Ze gebruikten daarvoor de poesjes van dit stofje:

Ik vond dit leuk idee (en dit en …) via pinterest om aan lang ligkussen te maken, in feite gewoon een lang stuk stof, waarbij je dat doorstikt op de afmetingen van het kussen, zodat er meerdere kussens inpassen. Het zit heel leuk achter je rug, en is echt heel makkelijk te maken. Ik maakte het gewoon toe met velcro (niet letten op het scheve stiksel 🙂 ).

Ook elders in haar kamertje vinden we haar geboortekaartje terug. de drukker maakte namelijk de voorkant op posterformaat, en dat hangt boven haar bedje.

Ook de andere muren werden versierd. Als kind had ik een poster en kalender van Holly Hobby (of hoe schrijf je dat?), dus toen ik deze twee spiegelkadertjes zag liggen in de kringwinkel, kon ik ze niet laten liggen. Pure nostalgie 🙂

Tegenover het raam, maakte ik een prikbord uit een isolatieplaat van de gamma, overtrokken met een fleurig stofje van Petit Pan. Achteraan heb ik de stof erin geniet met een nietjespistool, maar ik denk dat het met gewone naalden ook moet kunnen. (Hier vind je nog een voorbeeld.)

Naast het prikbord hangen twee leuke posters. Eentje ervan, met het konijn, geeft ’s nachts licht en dan zie je een andere tekening, van slapende konijntjes in hun holletje. Op de commode, onder het prikbord en de posters, een mooie blikken doos en een porseleinen schelp uit de kringwinkel, een van de vele plekjes om haar schatten (=stenen, …) in te bewaren.

De gordijntjes maakte ik ook zelf. Ik naaide een ondoorzichtige gordijnstof tussen de canvas wereldkaart-stof en een gewone witte achterkant. Bovenop de gordijnstok een leuke muursticker van Kek, net als naast haar bedje.

Nu zijn we bijna rond, maar nog niet helemaal 🙂

Boven haar bedje maakte ik nog twee lange planken, of beter: die maakte de papa. Ik schilderde ze opnieuw in dezelfde kleur als de muur, om de nadruk op de objecten erop te leggen. De witte plankleggers doorbreken dat wel wat, jammer genoeg, maar Lode had ze bij en ik dacht: ik zal maar niet moeilijk doen 🙂 Op de plankjes een allegaartje van spulletjes.

Dan nog wat leuke verlichting:

Zo, we zijn rond! Wat vinden jullie ervan?

Ik had al een heleboel spulletjes bijeen geshopt en gezocht voor de kamer van Rosanne, die als hoofdkleuren geel en roze zou krijgen, maar gezien onze verhuis binnen enkele maanden, zal het voor erna zijn! Ik kijk er al naar uit 🙂

Het zou wat teveel worden om alle webwinkels en spulletjes op te sommen waar dit allemaal vandaan komt. Ik haalde veel spulletjes in de webwinkels Wolf en Wolkje, PSIkhouvanjou, in de kringwinkel , in de superleuke winkel Polkadots in Diest (nu ook een webwinkel!), in Ikea, en veel spulletjes kreeg ik ook cadeau. Hebben jullie vragen over iets specifieks, laat gerust je vraag in een reactie na!!

Links naar mijn pinterest borden: interieur, kinderkamer/speelkamer,  of knutselideetjes voor wie nog meer inspiratie wilt! (ik moet die trouwens dringend ordenen, deze uitdaging zal me daar zeker nog bij helpen!)

Follow – bloglovin

Jingle Bells…

Het is weer de tijd van het jaar, de tijd van gezelligheid en versieren, van kerstbomen en lichtjes, van kadootjes en lijstjes, van kaartjes en tekstjes, van druk en veel, van eten en drinken, … Ik hou er wel van. Kitch mag voor een keer eens, zij het gedoseerd. En het is zowat de gezelligste en meest knusse periode van het jaar. Zeker als we ‘ons stoveke’ aansteken, en genieten van de heerlijke warmte van het brandende hout, de vlammen door het kachelraampje. Sfeer maken in huis, cocoonen. Heerlijk.  Ik laat jullie graag een beetje binnenkijken in mijn kerstgevoel…

Deze kerstpieken-constructie maakte ik na het zien van deze DIY op Zilverblauw. Ik zond de foto in voor de kerstpagina, en daar staat die nu te blinken tussen zoveel ander moois. Wat ben ik daar blij mee! Op haar blog staan nog een heel aantal leuke kerst-DIY’s: kijk eens naar deze, en oooooh… deze vind ik echt GEWELDIG!!! Die ga ik zeker ooit nog eens proberen, maar het zal niet voor dit jaar zijn 🙂 En gisteren zag ik deze DIY ook nog, het houdt niet op!

Had ik al gezegd dat ik grote fan ben van haar blog/site?  De foto’s zijn telkens weer puur genieten en even wegdromen. Wat een stijl, zulke mooie kleuren! Ik kocht ook haar boek Shoot een tweetal maanden geleden, over ‘leren fotograferen met je hart’. Sindsdien probeer ik vaak te oefenen met de manuele instellingen van m’n fototoestel en lukt het steeds vaker om eens een echt leuk beeld te maken. Ik schrijf er zeker nog eens een post over, en overweeg om blogsgewijs iets te doen met de shoot challenge, maar dat is voor later.. Ik kan het jullie in elk geval ten zeerste aanraden! Wie nog een gaatje heeft op zijn kerstlijstje, weet wat gedaan…

kaartje gemaakt door Sia op school, ze verkopen ze om geld in te zamelen

hertje en paddestoeltjes van Flying Tiger

kaartje van Margo Slingerland

slinger gekregen van mijn mama

kabouter van de rommelmarkt

kerstballetjes ooit gekocht in Hexagoon

kaartje van Bazaarr

Als alles goed is, kan je bij sommige foto’s klikken om te zien van waar de spulletjes en kaartjes komen.

Ook op andere blogs zag ik al leuke en mooie kerstinspiratie. Kijk bijvoorbeeld eens bij haar en haar, en er zijn er vast nog hele leuke! En op deze nieuwe blog, die -de wereld is klein!!- van een vroegere collega blijkt te zijn, vond ik deze leuke DIY. En op pinterest is er vast nog veeeeeeeeeeeeel moois te vinden!! Ik verzamelde al heel wat op mijn kerstmis-bord.

En ik word graag geïnspireerd, dus laat gerust wat tips na in de comments!

Follow – Bloglovin