for English, scroll down
Ooit was ik nóg overmoediger dan ik nu ben, en plande ik voor de verjaardag van mijn lief -intussen mijn man ;- )- wel drie kledingstukken in plaats van één. Dat eentje, dat lukte gelukkig net. Maar de andere twee, een Stone short en een Marvin joggingbroek, beiden ook uit La Maison Victor, bleven op de naaiplanning staan, waar ze tot in den treurnis voorgestoken werden door andere projectjes. Al zat onze verhuis er ook wel voor iets tussen natuurlijk. We hebben hier in Washington DC echter een ongemeen warme zomer gehad, blijkbaar een pak warmer dan de doorsnee zomer. En manlief had ocharme maar één short, na enkele kapotte of onuitwasbaar bevlekte exemplaren. Dus begin september kwam het er, ietwat noodgedwongen misschien, toch van, die Stone short.
Ik had eigenlijk een donkerbruine stevige stof gekocht, in good old Pauli, die ik hier verdorie nogal mis als het op stoffenaankopen komt, amai! Ik ga me daar in december blut kopen denk ik 🙂 (voor Lode, die meeleest: neenee, ’t is een grapje zenne… not?) Maar goed, de stof dus. Een schone jeansachtige donkerbruine stof. Ik haalde ze uit de kast en tot mijn ontsteltenis waren er allemaal lichte vegen en strepen op, in dezelfde kleur als de binnenkant (de slechte kant dus zogezegd). ’t is te zeggen, het waren eerder verkleuringen dan vegen/vlekken. Geen idee waar die vandaan kwamen. Misschien waren ze er al en zag ik het niet? Nog eens gewassen, maar helaas, geen enkel effect, wat ik wel had verwacht, maar kom. Maar dan was daar toch wel manlief zelf zeker? Toen ik het, een beetje teleurgesteld, toonde, zei hij dat hij de binnenkant veel schoner vond. Kwam dat effe goed uit! Daar waren geen verkleuringen te bespeuren, en eigenlijk, het moet gezegd, was dat inderdaad ook wel schoon zo. Geen donkerbruin, maar een soort camel-achtige kleur.
Het maken op zich zou volgens mij niet zo heel moeilijk moeten zijn. Ik zeg ‘zou’, want naar goede gewoonte, sloeg ik weer de ene kemel na de andere. Het was het allereerste project waarvoor ik de overlock gebruikte. Lode wilde namelijk per se die short, maar enkel als die afgewerkt zou zijn met de overlock, waarmee hij me -mij kennende- eindelijk zover kreeg om mijn overlock-drempelvrees te overwinnen! Dankuwel Lode 😉 Bij de gulp was ik echter te snel en onzorgvuldig geweest, waardoor ik er een net te groot stuk had afgesneden. Het hele stuk voorpand dus naar de knoppen. Gelukkig had ik nog genoeg stof over voor een nieuw.
Er ging ook ergens iets mis bij de tailleband. Ik heb gecontroleerd op het patroonblad zelf, op mijn eigen overgetekende patroon, en de andere patroondelen, en begrijp echt compleet niet hoe het kan omdat alles daar leek te kloppen. Maar de tailleband was zo’n 5cm te kort om rond te geraken! Zéér frustrerend! Iemand in maat M die dit ook had? Ik heb het opgelost door de tailleband achteraan op het midden door te knippen en er een stukje tussen te zetten waarvan de andere rand nèt onder zo’n litsje komt. Dan lijkt het alsof de tailleband gewoon uit twee delen bestaat, zoals het deel eronder, zonder dat je het tweede uiteinde van het tussenstukje nog ziet. (amai, kunnen jullie nog volgen?).
(Hihi 🙂 )
Verder ging het eigenlijk best vlot om de broek ineen te krijgen. Of ja, nu vergeet ik nog dat ik de uitleg niet goed had gelezen en dacht dat de knoopsgaatjes aan de binnenkant er voor de lol waren, en ik dus gewoon op goed geluk een paar erop naaide, zonder al een knop gekozen te hebben. En dat bleek een beetje lastig want nu zitten er daar mini-knoopjes die niet bepaald makkelijk opengaan… Gelukkig moeten ze niet per se allemaal open om de broek los of uit te krijgen! Volgende keer beter de hele handleiding nog eens eerst helemaal lezen voor ik eraan begin!
Het klinkt alsof het allemaal nogal een gedoe was, maar uiteindelijk durf ik toch te zeggen dat ik blij ben met het resultaat. Ik vind het een schone short geworden en Lode is er blij mee en heeft ze veel en graag gedragen. Alleen had hij liever een ander koordje gehad, maar dat kan ik makkelijk nog vervangen natuurlijk, en het is ook ietwat aan de grote kant, wat misschien logisch is gezien de extra 5cm. Maar verder zit ie heel goed, zegt hij. De zomer is nu wel voorbij en echt short-weer is het niet meer, ondanks dat we alweer twee heerlijke nazomerweken hebben gekregen. Maar deze zal volgende zomer zeker nog vaak uit de kast komen, en ik doe zelfs de gedurfde bewering dat er nog exemplaren zullen volgen 🙂 Maar eerst die Marvin joggingbroek nog, en dan de reeks Theo-hemden waarvoor ik al stoffen heb gekocht (dat stashbusten lukt hier niet zo goed, voorlopig, dju toch!). Oh ja, en al die selfish sewing projectjes die ik nog heb liggen… Mja, overmoed heb ik precies nog altijd wel wat teveel…
Follow (bloglovin)
Een reactie maakt mij altijd blij!
patroontje/pattern: stone short – La Maison Victor (editie mei/juni 2015)
stof/fabric: stevige katoen – Pauli (Leuven)
Once, when I was even more audacious than I am now, I planned to make 3 garments for my husbands birthday, who then officially still was ‘just’ my boyfriend by the way 😉 I did manage to make one, but the other 2 projects, a short and a jogging pants, stayed on my to-sew-list and were passed by many others. Of course, the fact that we have been moving also played its role in the huge delay 😉 But the same move, and then especially that we were having a seemingly exceptionally hot summer here in Washington DC, also caused me to make the second project of the former birthday-present, the short. Because my husband was really short of shorts 😉 (is that correct English?? I’m not sure but it sounds a little funny 😉 ).
I had the fabric already in my stash from january, to be on time for his birthday in February 🙂 I bought it in Pauli, my favorite belgian fabric store in my former hometown Leuven. Unfortunately there were a lot of spots on it, when I took it out of the closet, the fabric had faded spots and stripes, who gave it the color of the wrong side. Even a washing didn’t help, as I expected, but luckily Lode found the color of the wrong side even better than that of the good side!
The pattern is from the belgian magazine La Maison Victor, which always contains great patterns for women, men and children. This short is called the Stone short. The ‘making of’ didn’t need to be difficult, at least that’s what I think. But then again my habit of making silly mistakes came along a few times while making this garment. I was uncareful with my serger and had to make the front again (luckily I had enough fabric), I somehow had not enough fabric in the waistband (something I did not understand since I checked all pattern pieces again and they seemed to be right) and had to put a piece in between at the back of the waistband, and I also made the buttonholes a little too small. But even though those things make it sound as a complete failure, I still like how it ended up. And Lode does too. It could and should have been a little smaller, and maybe we will still change the cord, but besides that Lode likes the fit and did wear the shorts quite a lot. I think this one will be worn a lot next spring and summer. Maybe I dare to say I’ll make him more of these, but first there’s still that jogging pants on my list and a new belgian pattern I want to try to make a men’s shirt (I even bought a few fabrics yet, guess my stashbusting plan is not really working so well…), and I have a lot of selfish sewing projects too, and so on and on… Maybe I’m still a bit audacious 😉
Follow (bloglovin)
Thank you for visiting my blog!
Any comment is of course highly appreciated
Lilliepawillie 