for English, scroll down
Vandaag de laatste editie, op deze blog dan toch, van #happythings2017. Een poging om de mooie momentjes van alledag, de kleine (en soms grote) gelukjes van alledag, ook fotografisch vast te leggen. Ik heb ervan genoten, het deed me meer stilstaan bij al die kleine momentjes, en maakte zelfs dat ik het gevoel had meer te kunnen genieten tout court. De lastige dagen of momenten kunnen soms zo nazinderen dat al die leuke dingen even naar de achtergrond verdwijnen, denk ik. Of ze blijven gewoon meer hangen, terwijl al die kleine leuke dingetjes zo snel verloren gaan. Dus voor mij was dit alleszins een succesje eigenlijk 😉 Ik ga proberen om deze rubriek verder te zetten op onze ‘familieblog’, maar denk dat elke week een beetje te hoog gegrepen zal zijn. Maar we zien wel! Op deze blog staan de komende weken redelijk wat naaidingen gepland, waaronder een mini-reeksje over interessante patronen voor broeken, shorts, waarschijnlijk ook badpakken/lingerie, en later ook nog over winterjassen. En nu maandag kan je zien wat ik maakte voor deze naai-uitdaging. En oh ja, Me Made May komt eraan! Ik ben druk bezig, zoveel is zeker 😉 Dus hopelijk komen jullie nog eens kijken de volgende weken 😉
Deze keer blik ik dus terug op de voorbije week, tot en met Pasen. Het was hier ‘spring break’, en de kids hadden een weekje vakantie. Extra druk, maar eigenlijk ook heel leuk omdat alles wat meer relax was. Al is het altijd ook wel goed om terug tot de orde van de dag te komen, met wat meer structuur!
We beginnen met bloemenpracht. In onze eigen tuin dan nog wel. Vorig jaar in de lente waren we hier nog niet, dus we waren blij verrast toen vorige week de boom in onze voortuin zo prachtig in bloei kwam te staan. Ik heb nog nooit zo graag aan tafel gezeten, en heb me compleet uitgeleefd met mijn fototoestel! De eerste foto nam ik met een speciale functie op mijn toestel die de kleuren eruit laat ‘poppen’ of zoiets. De laatste foto is niet echt hoe ik het wilde, maar geeft toch een beetje een beeld van het uitzicht 😉 Telkens als al dat roze in mijn blikveld kwam, voelde het leven even alsof ik een grote roze bril ophad, letterlijk en figuurlijk! De bloesemblaadjes beginnen nu trouwens te vallen, waardoor we bijna een roze grasperkje hebben!
We gingen met m’n broer, die op bezoek was, op daguitstap naar ‘The Great Falls’, op amper 20 minuutjes rijden. Een stuk van de Potomac rivier waar er een hele reeks watervallen is, groter en klein, omdat de rivier er heel sterk daalt op een kleine oppervlakte. De bovenste foto is wel van m’n smartphone, maar geeft een goed beeld. Indrukwekkend om te zien, en nog meer omdat het er plots vol met roofvogels zat. Het bleken achteraf kalkoengieren, ‘turkey vultures’. Wij als natuurliefhebbers, en mijn broertje, ooit in zijn jeugd een halve ornitholoog in spe, vonden dat de max! Gelukkig had ik mijn grote lens meegenomen en kon ik ze al bij al relatief scherp fotograferen.
Deze foto’s nam ik aan het einde van die uitstap. Sia als een halve diva met de zonnebril van m’n broer, en Rosanne compleet uitgeteld in de (huur)auto. We hadden allemaal echt een leuk dagje, en het was ook heel plezant om zien hoe Sia echt dol is op het familiebezoek 🙂
Deze foto nam ik met de smartphone. Ik was met de kids op uitstap gegaan vrijdag, een beetje een ingeving van het moment. Het was z’n schoon weer en ik wilde iets doen. Dus gingen we terug naar old Town Alexandria. Ik deed nog een tussenstop in de Sew Stitch Shop (ooops) en daarna hebben we daar aan het water rondgehangen, gepicknickt, … De rugzak zat al vol dus de spiegelreflexcamera kon er echt niet meer bij zo op de metro en bus. Maar deze foto kan ik niet achterwege laten omdat zowel Lode als ik precies vinden dat dit beeld echt helemaal Sia is. Hoe zij is. Dat valt verder moeilijk in woorden uit te leggen. Maar als ik het zie, voel ik me helemaal warm vanbinnen, en vol liefde voor dat bijzondere kind van ons.
Onze kids zijn helemaal into fietsen! Sia was haar eerste echte fietsje ontgroeid, dus kreeg een nieuwe fiets 2 maanden geleden. In haar lievelingskleur blauw! Daarmee ‘sjeest’ ze door onze straat, zonder angst (ze is voor niks bang…) en zo snel als ze kan! Dolle pret!! Op deze foto was ze in volle actie 🙂 Hier kunnen veel kindjes van die leeftijd trouwens nog niet fietsen, dus ze krijgt vaak bewondering, een extra motivatie voor haar om nog harder en sneller te fietsen 😉 Ook kleine zus heeft eindelijk door hoe ze met haar loopfietsje moet fietsen, en wilt sindsdien letterlijk constant gaan fietsen. Ik heb uiteindelijk haar loopfietsje aan een slot moeten hangen omdat ze elke minuut dat ze aan m’n aandacht ontsnapte, aangreep om snel naar buiten te lopen en te gaan fietsen op straat…
Rosanne heeft niet alleen een voorliefde voor fietsen ontwikkeld, maar ook haar helmpje is haar beste vriend. Soms wilt ze dat gewoon niet afzetten! Zo liep ze er onlangs een paar uur mee rond, wilde ze er al mee gaan slapen, enz. Hier lag ze er dus mee in de zetel, al sabbelend op een lolly die ze gescoord had bij een ‘egg hunt’ (hier doen ze ‘egg hunts’ met een hele bende op Pasen, en dat zijn dan plastic eitjes waarin iets verstopt is). Het lijkt me compleet oncomfortabel, maar eigenlijk vind ik het geweldig dat ze zo gewoon haar eigen ding doet en zich dat allemaal niet aantrekt. Een van haar meest gebruikte uitspraken de laatste weken is niet voor niks ‘als ik nee zeg, zeg ik nee’ of ‘als ik ja zeg, zeg ik ja’, of ook ‘als ik het wil dan wil ik het’, enz. 😉 Een karakterke!
Een klein karakterke dat echter ook weer zo snel groot aan het worden is! De paasklokken/paashaas heeft namelijk haar ‘tutu’ (spreek uit: toetoe) meegenomen. Haar tutje dus, maar dat woord zegt haar niks. Intussen lijkt ze erover, maar het was een waar drama en enkele slechte nachten voor ons allemaal. Deze foto nam ik enkele uurtjes voordat ze haar tutu weggaf. Ik moest namelijk zelf best wel slikken. Zo een tutje, dat gaf me toch nog steeds het gevoel dat ze mijn klein babietje was. Dat is ze eigenlijk nog altijd een beetje, zelfs met haar dikke 3 jaar, maar toch een beetje minder. Een soort van mijlpaal of zo! Deze foto is zo lief, ze lag zo schattig tegen mij en het lukte net om dit ook op camera vast te leggen als ze zo schattig en lief keek… Mijn klein knuffelmieke! Dat ze nog maar lang een beetje klein blijft ook!
Follow (bloglovin)
Een reactie maakt mij altijd blij!
Today I share with you the last edition of #happythings2017. An attempt to catch the beauty of everyday life, the little moments of happiness, on camera. I must say I enjoyed doing this. It made me more conscious of these little moments, and even made me feel like I could enjoy them more. Sometimes bad days or bad moments can mess with your mind, stay in your mental system longer, while the happy moments seem to be so quickly forgotten. So for me this was a succes, and I will try to keep this #happythings going on my other blog, where I write (in dutch!) about our family life here in the USA. On this blog I am planning some more sewing stuff. I am also working on a mini series about interesting sewing patterns for pants, shorts, probably bathing suits and lingerie, and later on coats. And Me Made May 17 is coming up too!
This time I am looking back at last week, until Easter. We enjoyed the sudden surprise of the tree in our front yard blossoming. We didn’t live here yet last year, so it came as a surprise. But everytime I looked at it, or sat at our table to eat or just sit, it felt like seeing the world through pink glasses (I hope that is also a saying in English?). We really enjoyed it soooo much, and I took millions of pictures of it!
We made a trip to he Great Falls park, just a 20 minutes drive, and we loved it! It was impressing to watch, and the turkey vultures that were flying around made it even better! We all are nature lovers, and I was lucky I had my camera with me to capture it as close as possible. Our daughters also enjoyed it. Sia looked like a diva with her uncles glasses, and Rosanne fell asleep in the car, a rare exception 😉
One picture of Sia both Lode and me like very much since it seems to capture exactly how she is. Difficult to express that better in words, it’s more about the feeling we get when we look at it. Just filled with joy and love for her!
The girls both like to bike too, it’s all they want to do lately! Sia got a bigger bike since she outgrew her first one. She loves going faster and faster and we love watching her 😉 Rosanne also loves it now that she found out how to ride her little walking bike. She even likes it so much I had to lock it because she used every minute out of my sight to run off and go bike on the street… She also loves her helmet and doesn’t want to put it off! she even tried to go to sleep with it! I like the fact that she doesn’t care what we think about that, she is a character! And it is cute as well, no? 😉
The last picture is one with her pacifier, a few hours before she gave it away to the Easter Bunny. the end of an era! It made me feel a little emotional as well. Now she really is not a baby anymore! I like the look she has, cuddling with me, on this picture. Don’t grow too fast, little one!
Follow (bloglovin)
Thank you for visiting my blog!
Any comment is of course highly appreciated
Lilliepawillie 