zwangerschapsjurk SVDHZ3 – maternity dress

for English, scroll down

Misschien heb je het al gezien of gehoord (bv. op instagram), maar hier is er een vers boeleke op komst. Binnen drie maanden zelfs al, het is in feite al oud nieuws. Toen ik wist dat ik zwanger was, stak die ene gewoonte weer nadrukkelijk de kop op: duizend plannen en ideetjes in m’n hoofd om vanalle baby- en zwangerschapsgerief zelf te maken. Ja, ik zou me eens goed laten gaan! Helaas was ik vergeten hoe moe je kan zijn van een zwangerschap, en hoe weinig energie je soms wel hebt… Dus van die plannetjes kwam niet bijster veel in huis…

Een van mijn vele plannetjes was om veel zwangerschapskledij zelf te maken. Ik had een oude knippie waarin zwangerschapspatronen stonden, een paar zwangerschapsvriendelijke patronen, en een heleboel websites en blogs en instagramposts voor inspiratie. En zelfs een hele aflevering van de podcast ‘Love to sew’ over ‘maternity sewing’! Heel misschien post ik daar nog wel eens iets over, maar dat is alweer een plannetje waarvan ik niet weet of het realistisch is 😉 Op mijn patronenzoektocht vond ik ook een zwangerschapspatroon in Stof Voor Durf Het Zelvers 3 dat me heel erg beviel en dat als grote voordeel had dat het ook nog eens heel makkelijk leek. Maar 4 patroondelen en geen ingewikkeld gedoe, precies wat ik nodig had.

Omdat het hier dagelijks enorm heet en drukkend is, letterlijk dan, met gemiddelde temperaturen rond de 31 graden Celsius, zijn dikkere stoffen of kledingstukken met mouwen helemaal uit den boze. Gelukkig vond ik een heel dun tricot stofje, een restlap van een top die ik ooit maakte, de Jolene top uit La Maison Victor (nooit geblogd). Ik maakte de (aangeknipte) mouwen een stuk korter en zo kreeg ik de jurk net uit de lap stof! Ik was blij dat Griet, co-auteur van het boek en blogster van Emma en Mona, me even uit de nood wilde helpen bij het kiezen van de juiste maat. Ik koos maat M op basis van mijn pre-zwangerschaps- borstomtrek, wat me de belangrijkste maat leek gezien de rest van de jurk heel los valt.

Het naaien ging relatief vlot. Als je lange tijd weinig of niet genaaid hebt, moet je echter toch terug een beetje wennen, en je aandacht erbij houden. Al helemaal als je hersenen door de vermoeidheid niet altijd even goed meewerken! Dus ik maakte een foutje bij het naaien van de elastiek. Gelukkig was het geen al te erge fout en kon ik het zonder veel erg rechtzetten.

De jurk was zo goed als af buiten het omzomen, waar ik pas na nog eens twee weken toe kwam. En toen vond ik ‘m er ineens zo saai uitzien. En ik leek wel 1 groot blauw vlak, en vooral het bovenstuk vond ik niet zo mooi uitkomen. Ik durf te denken dat het patroon misschien net iets mooier valt bij dames met een iets kleinere boezem, maar dat kan ook maar gewoon een idee zijn (vooral omdat ik zelf niet zo heel erg blij ben met de exponentiële groei van m’n boezem, durf ik nogal eens overdrijven misschien…) Zo belandde de jurk terug op een stapel terwijl ik probeerde een plannetje te bedenken dat ik nog kon waarmaken vooraleer de zwangerschap voorbij is, want die baby blijft natuurlijk niet eeuwig in m’n buik. Borduren viel daarom af, want dat zou me te lang duren. En dan was daar bobbinhood to the rescue!

Ik kocht de bobbinhood kit niet heel lang voor we gingen verhuizen van de US naar Trinidad, en was er daar nooit toe gekomen het uit te proberen. Eens verhuisd duurde het een dikke twee maanden eer onze container arriveerde, en nog eens een hele tijd eer alle dozen uitgepakt waren en we iet of wat geinstalleerd raakten. Voor creatieve uitspattingen was niet echt veel ruimte. De voorbije zomer volgde ik dan maar een workshop zeefdrukken in de Stoffenschuur en sindsdien bleef het kriebelen om het thuis ook uit te proberen. Om de een of andere onverklaarbare reden kwam dat er echter nooit van. Tot nu dus!

Voor de print liet ik me inspireren door het hoofdstuk ‘vormen’ uit het Zeefdrukboek van Bobbinhood. Ik maakte een losse schets op papier en dacht na over de kleuren. En dan stelde ik nog even uit omdat ik drempelvrees had en bang was om de jurk helemaal te verpesten. De helft van mijn verfjes bleek ook de container-reis (waarbij de temperaturen heel hoog kunnen oplopen) niet zo goed verteerd te hebben. Maar gelukkig waren ze toch nog bruikbaar, oef.

 

En na dat hele verhaal kom je dus uit bij een nieuwe zwangerschapsjurk waar ik toch best tevreden over ben, al zeg ik het zelf 😊 En dat zeefdrukken smaakt naar meer!

Follow (bloglovin)
of op Instagram 😉

Een reactie maakt mij altijd blij!

 

patroon/pattern: zwangerschapsjurk uit Stof voor Durf Het Zelvers 3 (SVDHZ3) door Griet De Smedt en Annick Verschueren 

stof/fabric: dunne tricot die al jarenlang in m’n voorraad lag, geen idee waar ik die ooit kocht/  jersey fabric that has been laying in my stash for years, no idea where it came from… 

 

Maybe you have seen or heard it somewhere (f.i. on IG), but there is a new baby on the way here. In fact that’s even old news, as I am already 6 months pregnant, oops… When I found out I was pregnant, one of my habits quickly showed itself again: I started making a thousand plans and ideas about what I would make myself as maternity wear, and what I would make for the baby. Oh yes, I was going to go all the way! Unfortunately I had forgotten about the tiredness and the total lack of energy that also come with pregnancy. So I’m afraid I will have to admit that I didn’t get very far with all my plans.  

One of my plans was to make much maternity wear myself. I had a dutch sewing magazine (’knippie’) which had a section and some patterns for maternity wear, a lot of websites and blogs and IG-posts as inspiration, and even a whole episode of the ‘Love to sew’ podcast about maternity sewing. Maybe I will write a blogpost about that one day, I’ll see how far I get with that plan… On my search for patterns I also found a pattern in a Belgian sewing book (called ‘stof voor durf het zelvers 3’) that I really liked and that had a big advantage: it didn’t seem complicated or difficult at all. Exactly what I needed!

Because it is so hot here everyday (literally, with temperatures around 31 degrees Celsius on average), I really need clothes with short or no sleeves and in light fabrics. Luckily I still had a very thin jersey fabric, a leftover from a top I made before I even had this blog. I shortened the sleeves, and by doing that I managed to just get the 4 pattern pieces out of the fabric I had left. I was happy that I got some advice by one of the authors of the book, Griet, blogging at Emma en Mona, on what size to chose. I picked size M based on my pre-pregnancy measurements, and mainly used the chest-measurements, since the dress is such a loose model around the waist anyway. So no adjustments there.

The sewing itself went relatively easy. I only needed to get used to it again, since I hadn’t been sewing in a really long time. And with a tired pregnancy brain, I had to do an extra effort, especially in that 1 step that required just a little thinking. So that’s where I made a little mistake, when I needed to sew the elastic on. Stupid mistake, because it’s really not that complicated at all, but well… Luckily it was easily corrected.  

The dress was almost finished, except for the seams on the skirt, which I only managed to do 2 weeks later. And then I suddenly found the dress to be a bit ‘plain’, or even a bit boring. I felt I looked like one big blue surface, especially on top. I’m not sure at all, but I think maybe it would look a little nicer on ladies with a slightly smaller bossom (or how do you say that?;-)) But then again, maybe that’s just my idea because I don’t really like the way that part of my body has sort of exploded… So this idea made me put the dress aside again, while I tried to come up with a realistic plan to finish the dress before the baby would be born… That’s why embroidery was quickly set aside, that would take me too long to finish. And then there was Bobbinhood to the rescue!

I bought the bobbinhood easy screenprinting kit shortly before moving from the US to Trinidad, and had never got the chance to try it before moving. Once we had moved, it took 2 months for our container to arrive, and a long time before we had unpacked and organized everything in the house. There wasn’t much room for creative adventures. Last summer, while visiting the home country, I joined a workshop screenprinting in a Belgian fabric shop, and since then I have been aching to try it out again. However, for some strange and unknown reason I never got to it. Until now!

For the print I was inspired by the chapter ‘shapes’ of the easy screenprinting book by bobbinhood. I made a sketch and thought about the colors I would use. Then I waited another week or so, because I was too afraid to get started and maybe ruin the dress. Half of my paints also barely survived the container journey, but luckily I could still use them.

And I guess that’s the end of this story, because the result is this dress that I actually am quite happy with 😊 And the screenprinting definitely tastes for more!

 

Follow (bloglovin)
or find me on instagram

Thank you for visiting my blog!
Any comment is of course highly appreciated