Stik Belgique: Louisa Coat – Compagnie M

For English, please scroll down

Nee, ik maakte geen winterjas voor de ‘winter’ in Trinidad. Winter bestaat hier niet. We hebben enkel droog seizoen en regenseizoen (nu!! Op dit eigenste moment zitten we in een tropische depressie met zware regen en stormen, en er zijn overal zware overstromingen!!). Warme jassen zijn dus niet aan de orde! Ik toon u hier vandaag dus graag een maaksel uit de oude doos, met name eentje van 2 (!!!!) jaar geleden! Jaja, dat leest u goed! Ik heb hier om eerlijk te zijn nog meerdere naaisels uit diezelfde oude doos, die nooit op de blog geraakt zijn. Ideaal moment om daar eens eentje van onder het stof te halen, in het kader van Stik Belgique. Want deze jas is de Louisa jas van Compagnie M. Als ik 1 patroondesigner moet noemen die mij heeft beïnvloed, denk ik dat zij het is, meer nog dan sommige andere gevestigde waarden. Ik denk dat ik ongeveer al haar patronen heb, en buiten enkele van de meer recente, heb ik ze allemaal ook minstens 1 keer gemaakt. Ik vind haar ontwerpen tijdloos, en o zo mooi.

De laatste maanden lijkt het erg stil bij Compagnie M. Ik las ergens in een reactie op haar instagram dat het eventjes pauze is daar. Dat hebben we allemaal wel eens nodig natuurlijk, maar daarom dacht ik dat een beetje Compagnie-M-love wel op z’n plaats was. Vandaar dus… de Louisa jas. Een jasversie van een van haar oudste patroontjes, het Louisa jurkje voor meisjes. Geweldig schoon, ik slaak een verliefde zucht als ik er nog maar aan denk. Die jas moest ik dus hebben en maken. We woonden toen ons eerste jaar in Washington DC, en daar kunnen de winters stevig koud zijn!

Nu, 2 jaar later, kan ik nog steeds levendig voor de geest halen hoe ik gezwoegd en gezweet heb op deze jas. Het was dan ook het eerste project van deze aard dat ik maakte, met meerdere lagen en binnenste buiten en een deelbare rits, en al dat soort dingen tesamen. Allemaal eerste keren. Een uitdaging van formaat dus! Ik vond het dan ook echt moeilijk. Ik heb meermaals verschillende stappen opnieuw moeten doen, en raakte daardoor ook best gefrustreerd. Voor zij die zich er ook aan willen wagen: ik denk dat het aan mij lag 😉 Zo zijn de ritsstoppers bij deelbare ritsen in Amerika blijkbaar andersom, dus naaide ik ze er andersom in, terwijl ik gewoon de handleiding volgde. En daarnaast was ik niet precies genoeg en had ik daardoor moeite om de zakdelen mooi op mekaar te laten aansluiten. Op verschillende andere blogs las ik vooral positief nieuws, zelfs bij beginnende naaisters, dus laat u vooral niet afschrikken!

MAAR… maar… wat een ontlading toen die jas uiteindelijk af was! Alleen al daarvoor zou ik het opnieuw doen! Wat een plezier dat we van die jas gehad hebben, dat valt niet uit te drukken. Sia was er zelf ook dol op. Wat wil je ook: een glitterstof in je lievelingskleur, een kap, grote zakken, en duimgaten! Ik denk echt dat dit het meest gedragen zelfgemaakte kledingstuk is ooit. En echt elke keer voelde ik me vanbinnen een beetje blinken van trots. Nu ik naar de foto’s kijk voel ik het opnieuw, ook al weet ik heus wel dat het geen toonbeeld van precisie of perfectie is. Maar daar gaat het niet om, vind ik dan. Wat een kick om dat helemaal zelf voor mekaar gekregen te hebben!! Ooit maak ik een jas voor mezelf, als ik er weer een nodig heb 😊

En ook… zie toch eens hoe klein dat die kindertjes toen nog waren. Allez zeg, wanneer zijn die zo groot geworden? Dat schattig Sia’ke is nu bijna 7, en Rosanne was nog een ‘echte’ baby, of toch een beetje. Oooooh ☹

DUS … nu het op vele plekken in de wereld winter wordt en het tijd wordt om de jassen boven te halen, zou ik durven zeggen: komaan, ga ervoor en maak die jas zelf!! Tonnen voldoening en trots zullen uw deel zijn!!

Ik maakte diezelfde winter trouwens een jasje voor Rosanne, en ook al was ook daar het maakproces geen onverdeeld succes, het blijft toch ook een schoontje. (je vindt die hier). Ik kreeg trouwens ontelbaar veel complimenten op beide jasjes, dat wil toch ook al wel wat zeggen.

Dankjewel aan Marte van Compagnie M om me door dit prachtige patroon dat zetje te geven dat ik nodig had om een jas te durven maken, en dankjewel voor al jouw prachtige patroontjes, waarmee je van onschatbare waarde was in mijn eigen naai-avonturen!

 

Follow (bloglovin)
of op Instagram 😉

Een reactie maakt mij altijd blij!

 

patroon/pattern:
Louisa Coat – Compagnie M

stof/fabric:
outer fabric: wool fabric from MonDepot (sold out)
lining: Brushstrokes Canvas – Cloud9 (bought at Hawthorne Supply Company but also sold out…)

 

No, I didn’t make a winter coat for the ‘winter’ in Trinidad. That’s even something that doesn’t exist, here we have only rainy season (now!! We are in the middle of a tropical depression as we speak, and there have been massive floods in the country!!) and dry season. I guess here people would be shivering at 17 degrees Celsius! So, today I chose to show you a garment I made a long time ago, 2 years ago to be precise! Yes that’s right… 2 years!! To be honest I still have quite a few clothes that I made in those days, and that I took pictures of, but never got to blogging. So this week’s ‘Stik Belgique’ blogtour seemed to be the ideal timing to get one of those out of my picture archives and actually blog about it! Because this coat is the Louisa Coat by Compagnie M. And if I have to name just 1 pattern designer that has influenced me and my sewing skills, it must be her, more than any of the other ‘established’ pattern designers. I think I must have almost all of her patterns, and besides some of the most recent patterns, I think I have made all of them at least once. I really feel like her patterns are timeless, and oh so beautiful.

The last few months it seems like things are very quiet at Compagnie M. Somewhere in a reaction on her Instagram page I read she is taking a little well-needed break. So maybe that’s one more reason to show her a little extra love 😉 So I hereby present to you… my Louisa coat 😊 A coat version of one of her ‘oldest’ patterns, the Louisa dress for girls. Such a pretty design, I still feel my heart jump just by thinking of it! So when I heard at that time that this coat was to be released, I just knew I had to make it. We were just entering our first winter in Washington DC, and winters can be very cold back there!

Now, 2 years later, I can still vividly remember how hard I worked and sweated on this coat. It was a project with many first times, like sewing a divisible (separating?) zipper, sewing with this many layers and inside out, and so on. Quite the challenge! I really struggled with it, and had to redo several steps, which was frustrating. I mainly struggled with the zipper, and with getting the 2 pocket pieces nicely continuing. But don’t be discouraged when you read this, because most part of it was really my own mistake! On other blogs you will find lots of positive experiences, even by beginning seamstresses!

BUT… but… what a fabulous feeling I had when I finally finished the coat!! Just for that feeling alone I would already immediately do it again! Add to that the tremendous pleasure we have had from this coat! Sia LOVED it, and has been wearing it all winter. No wonder, because it was made with a glitter fabric in her favorite color, it had big pockets, a hat, and ‘thumb holes’ (is that a word?). It must be the most worn garment by far. And every time she was wearing it, I felt proud of my accomplishment. (I wonder if I would have felt the same if I didn’t struggle with it…). Even now, looking at the pictures, I feel proud again, even though it’s absolutely not an example of precision and perfection. It just still feels like some sort of kick to know I can actually make a winter coat 😊 One day I will make my own if I need one again!

And also… look at how small these kids were back then!! When did that happen??? When did they grow so much?? That little cute Sia is now almost turning 7, and Rosanne still looked like a baby, at least a little bit 😉 ooooh, time flies!!

SO… now that in many parts of the world fall and winter is (slowly but surely) setting in, and the time has come to put these warm coats on, I would say: go for it and make your own coats!! Such a fulfilling project, I promise you!!

That same winter I also made Rosanne a coat, by the way. There too the making process wasn’t a full success, but still the result looked pretty 😉 (you can find it here). By the way, I got loooots of compliments on these 2 coats, so that might be an extra motivation to make your own and harvest some compliments 😉

Thank you to Marte from Compagnie M for `challenging me to go out of my comfort zone with this gorgeous pattern, and for making so many beautiful patterns, that made a world of difference in my own sewing journey, and probably in that of many others!

 

Follow (bloglovin)
or find me on instagram

Thank you for visiting my blog!
Any comment is of course highly appreciated