#happythings2017 – week 2

for English, scroll down 

Vorige week zagen jullie de eerste post in deze rubriek, waarmee ik meedoe met een initiatief van Liesellove, om te proberen de mooie alledaagse dingetjes waar je blij van wordt, ook te fotograferen. Liefst met een spiegelreflexcamera, maar anders mag eender wat. Ik moet zeggen dat ik het erg fijn vond, en er steeds meer zin in heb ook. Net zoals toen ik nog mijn rubriekje ‘Collect moments not things’ schreef, merkte ik ook nu dat ik me veel meer bewust was van die kleine mooie momentjes. Dat ze niet zomaar onopgemerkt voorbij gaan. Heel fijn is dat 🙂

1.Het begin van de week stond helemaal in het teken van de sneeuw die op komst was, ‘sneeuwstorm Stella’. Ze waren er al de hele week over bezig, continu updates op het nieuws, enz. Echt op en top Amerikaans dus 🙂 Maandag plukte Sia alle al zichtbare bloemetjes in onze tuin, omdat ze het zo erg vond dat die anders dood zouden gaan door de sneeuw. Schattig, en we hebben er al de hele week geniet van!

2. Die avond begon het effectief te sneeuwen, en dinsdagochtend lag er een flinke laag, zij het niet de hoeveelheid die had gekund volgens de voorspellingen. We zaten dan ook net op de rand van heet sneeuwstormgebied. De ochtend begon met een schreeuw vanop de kamer van de meisjes: ‘aaaah, sneeuw!!!’. Geen school daardoor, dus de hele dag sneeuwpret. Te beginnen met de olifant die ze buiten hadden gezet terug uit te graven.

Later op de dag werd er nog gesleed, deden we sneeuwgevechten, kwamen de kinderen van de buren bij ons spelen (scholen toe, dus hun ouders hadden een paar uurtjes geen opvangplan), dronken we warme chocomelk, … Zo gezellig! En waarom een sneeuwman maken als je ook een ‘snow unicorn’ kan maken?

3. Sia maakt graag ‘toverdrankjes’. Flesjes of glazen of eender wat, met water erin, en daar doet ze dan allerhande geheimzinnige ingrediënten bij. Ze verzamelt vanalles en nog wat, altijd en overal, maar als ze aan een toverdrankje werkt, gaat ze er echt helemaal voor. Deze toverdrank bevat naast water ook bloemblaadjes, takjes, zand, steentjes, pareltjes, nageltjes, haartjes, gras, en ongetwijfeld nog een heleboel andere mysterieuze dingen. Op deze foto had ze er net een zorgvuldig bewaard restje van een bad-bruisbal in gedaan, waardoor het was overgelopen en mama to the rescue moest komen. Ik bespaar jullie een foto van hoe deze toverdrank er uitzag na 1,5 week, maar kan jullie zeggen dat wij heel blij waren toen de afgesproken ‘weg-kap-datum’, namelijk het weekend, er eindelijk was.

Dit weekend, na het wegdoen van deze toverdrank, begonnen ze gewoon aan een nieuwe, in een modderplas in de tuin. Alle middelen zijn goed, en ik vind die fantasie echt heerlijk. Die twee zijn daar volgens mij een uur mee zoet geweest, met dat plasje modder, a.k.a. the next best toverdrank… Daar kan ik echt van genieten, en dat hun kleren helemaal onder de modder zitten, kan me dan niet deren.

4. Deze week kwam het elektrisch wiel aan voor in de cargo bike die we gekocht hebben. Wij zijn hier een heel vreemde soort, zo zonder auto. Dat is ook niet altijd makkelijk, want het is hier heel erg heuvelachtig en de bergjes zijn absoluut niet min. Dat houdt me tegen om veel uitstapjes te doen met de kids, of om Sia naar een turnlesje of zo te laten gaan. Ik hoop dat ik met dit wiel wat flexibeler word om dat toch te doen. Veel hebben we nog niet kunnen oefenen, maar we zijn voorlopig toch enthousiast! Wie interesse heeft hierin, laat gerust wat weten!

5. Vrijdag ging ik samen met Rosanne Sia halen in haar klasje. Het was St. Patricks Day, en drie meisjes hadden een Iers dansje geleerd en deden dat voor. Rosanne, ongegêneerd, ging ernaast staan om mee te doen. Zalig moment 🙂

6. Ze maken veel ruzie, maar kunnen ook zo mooi samen spelen. Deze week was het constant ‘poesje spelen’, afgewisseld met ‘paardje spelen’. Eerder was het ‘hondje’. Of soms zijn ze ineens mama en papa aan het spelen, zoals hier. Eten gegeven, baby te slapen gelegd, boekje aan het voorlezen (met zonnebril en al). Dat allemaal in hun huisje, gebouwd met de ikea-turnmat.  Ik val in herhaling, maar toch. Die twee zo samen bezig zien, is toch een van de grootste gelukjes die er zijn…

7. We kregen bezoek van een Belgische vriend, die voor z’n werk in Florida was en voor het weekend op en af naar ons kwam. We genieten daar echt van, niet alleen wij maar ook de kinderen. Gewoon kunnen babbelen en samen zijn met iemand die je al zo lang kent, bij wie je je niet moet ‘bewijzen’ of niet voorzichtig moet zijn, … Echt heel, heel fijn. Dan vliegt de tijd voorbij! Zaterdag ging hij eerst zelf op stap in Washington, en wij gingen met de kids na, en spraken af aan de tidal basin, een soort binnenmeer midden in Washington, op een prachtige locatie. Het zonnetje scheen weer, en het was er Cherry Blossom Festival. Rond deze periode komen de ongeveer 3000 Japanse kerselaars in bloei, wat een prachtig schouwspel is. Ze werden dit weekend verwacht, maar door de sneeuwval is de helft ervan helaas verloren gegaan. Van de andere helft wordt verwacht dat ze eind volgende week in bloei komen. Dan gaan we wel eens terug kijken. Nu hadden we alvast een heerlijke dag. Het soort van dagen waar je echt helemaal warm van wordt en waarvan je zou willen dat ze nooit voorbijgaan. Als je aan die monumenten loopt, dringt het besef soms ineens door: wij leven hier, wij wonen hier. Dan lopen onze kinderen daar te spelen, niet beseffend hoe bijzonder dat is, met de Jefferson Memorial, het Witte Huis (ik weet niet of je kan inzoomen, maar de hele middag vlogen er helikopters af en aan naar het witte huis, en je ziet er eentje die daar net weer terug vertrok op de middenste foto…), en The Washington Monument op de achtergrond.

Of het Congres. Op de schouders van de twee vrienden 🙂

8. Een beetje aansluitend met hierboven weer, maar aangezien mijn leven zich hier bijna uitsluitend afspeelt met mijn gezin en vooral mijn 2 dochters, zijn zij ook mijn voornaamste focus. En dus kan ik niet genoeg zeggen hoe ik kan genieten van de mooie momenten daarmee. Als de kindjes mooi samen spelen, of spontaan lief zijn voor mekaar. Of als ik hen samen met Lode zie, want ze zijn allebei dol op hun papa en zouden willen dat het weekend nooit stopt en hij er ook altijd bij was. Sia vroeg hem bv. deze ochtend of het toch nog steeds weekend was, en ‘oef’ toen dat nog het geval was…

9. Ik heb er deze week van genoten om niet alleen zo vaak mogelijk met de spiegelreflexcamera te fotograferen, maar om ook af en toe echt even de tijd te nemen om met de instellingen te spelen om net die foto te krijgen die ik voor ogen had.

Zoals de glinsteringen van de sneeuw.

Of de zwaantjes aan de tidal basin, waar ik helemaal gek op ben, want die zijn zo fotogeniek! Moeilijk om maar 1 fotootje daarvan te selecteren 😉

Of om net op het juiste moment een foto te nemen.

En zo besef ik weer eens dat het leven me ook zoveel mooie dingen brengt. Ik klaag en zaag wel eens over hoe zwaar ik mijn ‘nieuwe’ leventje als fulltime mama en huisvrouw, ver weg van familie en vrienden, wel niet vind. Het is ook echt wel een ‘uitdaging’ of ‘ervaring’, eentje die me naast moeilijke momenten en gemis echter ook zoveel moois brengt. Nieuwe ervaringen, mooie plekken zien, extra genieten van contacten met vrienden/familie, van quality time met het gezin, veel tijd om je kinderen groot te zien worden, … Goed om daar ook eens bij stil te staan 😉 (Al wil ik nog altijd wel op tijd en stond kunnen klagen, ’t is maar dat ge ’t weet 😉 Dat is ook af en toe nodig…)

Follow (bloglovin)

Een reactie maakt mij altijd blij!

So here is the 2nd post in this new category (first one here), about trying to photograph the little beautiful moments in life. Preferably with a DSLR, but any other is fine as well. I enjoyed capturing these moments, because just as in my former category ‘collect moments not thoughts’ I already feel how it changes my view on my daily life, and makes me more attentive for these little moments, that so often just pass by without even noticing them.

This week started with the focus on the snow. Sia took all the flowers from the yard because she didn’t want them to die because of the snowfall. We have enjoyed them already the whole week. The snowfall was of course a huge highlight for the kids. They enjoyed it so much, were so enthousiastic, and we loved watching them, sledding, snowfights, playing with the neighbor kids, drinking hot chocolate, enjoying the snow unicorn instead of the regular snowman, …

I enjoyed a lot of moments of my kids being nice together, playing fantasy games like playing cats, playing mom and dad, making magic potion either inside in a glass or outside in a mud pool, … Since my life happens mostly at home with my family and especially my kids, these are the main focus in my life.

This week also my new electrical bike wheel arrived. We are a bog exception here in and around DC, without a car. With all the hills biking isn’t always easy, so I hope this electrical wheel and cargo bike will make my life a little easier and flexible.

We also had a Belgian friend visiting for the weekend. Being able to just be yourself, with someone who knows you, speaks your own language, … We really enjoyed this, and his company, very, very much. We also did a trip to DC together. Walking there in between these monuments makes us realize we really live here now, and how we are starting to really like it. And also how special it is that our kids are growing up here. Playing next to the White House, The Washington Monument, …

I also enjoyed practicing with my camera, trying to take the picture I wanted, or having just that one lucky shot.

So up to another week of beautiful moments!

Follow (bloglovin)

Thank you for visiting my blog!
Any comment is of course highly appreciated