#happythings2017 – week 1

for English, scroll down 

Onlangs zag ik op de supertoffe blog Liesellove, die ik al heeeeel lang volg, een oproepje voor een fotografie-uitdaging. De bedoeling is om je fototoestel mee te nemen of dichtbij te hebben, en te proberen om gewone kleine mooie momenten van alledag te fotograferen. Liefst met je reflexcamera, maar met de gsm mag ook. Vaak kom je immers zoveel mooie kleine dingetjes tegen elke dag. Lies van de blog Liesellove baseerde zich hiervoor deels  op het boek Shoot! van Anki Wijnen, de dame achter de fantastische blog Zilverblauw, dat ik ook heb liggen en waar ik helemaal wild van ben. Ik kan het iedereen aanraden! Sinds ik het heb, probeer ik heel vaal manueel te fotograferen, dus niet op de automatische stand, maar door zelf sluitertijd, diafragma, iso-waarde, witbalans, … te bepalen. Niet makkelijk vind ik, maar ik blijf leren en oefenen, hoe langzaam ook. Tegenwoordig gebruik ik ook wel heel vaak m’n gsm om foto’s te nemen, en ik ga m’n camera echt niet overal mee naartoe kunnen nemen. Maar het is wel leuk om het als een uitdaging te zien en het toch te proberen.

Ik heb ook het gevoel dat ik op deze manier terug een beetje aansluiting kan proberen te zoeken/vinden met hoe ik deze blog eigenlijk de eerste maanden zag en invulde. Ik hield bijvoorbeeld erg van mijn ‘collect moments, not things’ rubriek (zie hier, hier, en hier), maar hoe graag ik ook zou willen, ik vind er de tijd niet voor. En dat mis ik wel een beetje. Nu gaat het enkel nog over het naaien, wat altijd wel de hoofdmoot was en ook zo bedoeld was. Maar dat kleine beetje dat er daarnaast ook bij kwam, zoals over dingen die ik las, over mijn kringwinkelliefde, of over mijn mooie momenten, maakten het meer persoonlijk vond ik. Dus kijk, ik doe een kleine nieuwe poging. Eens even iets anders dan naaien. We zien wel of ik dit wel kan volhouden 🙂

Deze week was niet de beste om te starten. Zieke kindjes, om de beurt, en ikzelf was ook alles behalve optimaal. Maar zelfs ondanks dat, zijn er altijd de mooie en leuke momenten om daar ook weer door te komen…

In bad gaan staat altijd garant aan plezier voor de kids. Hun fantasie slaat dan op hol, en ze zouden er meestal in kunnen blijven tot ze zouden doodvriezen… Rosanne speelt altijd ‘water unicorn’, ze kent zelfs het woord ‘eenhoorn’ niet meer denk ik. Ik geniet meestal van de korte rust die ik zelf even heb tijdens hun badmoment, al gebruik ik die meestal om al wat op te ruimen. Behalve als ze weer eens beginnen ruzie maken. Maar ik vind ook dat ze er vaak zo schattig uit zien in bad, met die natte haartjes en blote billetjes 🙂

 Ik kan nog steeds even hard genieten van mijn theetjes dan vroeger, en probeer zo vaak mogelijk ’s ochtends een pot voor mezelf te zetten. Extra leuk vind ik dat sommige van mijn zakjes een spreuk hebben op het papiertje. De spreuk hier was ‘Earth laughs in flowers’. Met een bloemig tasje en een bloemetje uit de tuin erbij, en 5 minuutjes rust om een tasje te drinken aan tafel, dat voelt echt heerlijk!

Het was een fris weekje, maar met wat zon erbij, voel je dat amper. Zo konden ze begin deze week, als Sia net ongeveer beter was en Rosanne nog niet ziek, even fijn buiten zitten. Ons terras in de avondzon, de kids die zich amuseerden op de trampoline (ook daar kunnen ze zich, met wat geluk, een eeuwigheid bezig houden, tot ze mekaar weer in de haren vliegen…) en ik die met mijn verre lens een foto kon nemen van een vogel in een boom waar de zon zo mooi op scheen, waardoor z’n buikje zo prachtig glansde.

Wij houden allemaal wel nogal van de natuur. Misschien ik nog het meest. Ik probeer het ook over te brengen aan de kids. Het wemelt hier bijvoorbeeld van de vogelvoederbakjes en -hangers, waar wij vele prachtige vogels kunnen bewonderen, zoals de Rode kardinaal, de blauwe gaai, allerlei vinken, veel musjes, en verschillende soorten spechten. Onze privé-natuurdocumentaire. Daar krijgen wij nooit genoeg van.

Ik vind het lang niet altijd makkelijk om fulltime mama te zijn, eerder het tegendeel, als ik eerlijk ben. Het is zo moeilijk om hen een leuke dag te bezorgen terwijl je zelf ook wel meer dan eens gewoon eens eventjes tijd voor jezelf zou willen. Het is vaak zoeken. Maar we hebben het ook vaak erg leuk samen, gelukkig maar. Zoals hier, toen ik beloofd had hen te schminken maar we in plaats van een tekening uit de boek, gewoon plots besloten om mekaar ‘freestyle’ te schminken 😉 De kids elk een helft van mijn gezicht (eerlijk verdeeld met een lijn!) en daarna zij mekaar. Dolle pret! En daarna bad in 🙂

Sinds een maand hebben wij twee huisdiertjes, cavia’s Pixie & Dusty. Elk kindje heeft er eentje waarvoor ze ‘mama’ mogen zijn. En dat nemen ze soms heel letterlijk. Die arme diertjes zien af, hoe hard ik ook m’n best doe om hen te tonen hoe ze die diertjes wel en niet mogen behandelen. Maar dat zorgende is ook heel mooi om zien. Nadat ik de foto’s voor de sew challenge nam en ik terug binnenkwam, vond ik Sia al moederend op de zetel met haar Dusty’ke 🙂 Ze mag ze eigenlijk niet nemen zonder ons erbij, maar ze wilt het zo graag! Het is echt een beetje haar kleintje 🙂

De kids ontdekten de krijtjes. Het was ijskoud buiten, zelfs dik ingepakt, maar het was zo schattig om hen bezig te zien. Rosanne gaf Sia opdrachten wat ze moest tekenen 🙂

Sia kreeg een pakketje van haar dikke vriend Gitte: een pak Frozen ontbijtgranen. Het duurste pak ontbijtgranen dat ze waarschijnlijk ooit at, maar ook de meest smakelijke, durf ik te denken. Doet me eraan denken dat ik de mama en papa van Gitte daar nog eens voor moet bedanken. Zo attent dat ze onthouden hadden dat Sia daar zo van houdt, en dat ze dat dan nog eens opgestuurd hebben ook! Het is ook echt mooi dat die kleine vriendinnetjesliefde zo blijft bestaan… Sia haar oogjes blinken zo mooi als het over haar vriendinnetje gaat!

De laatste 2 (3?) weken had ik telkens een babysit op woensdagnamiddag, om toch even het huis uit te raken en wat tijd zonder kids te hebben. Wat anders een echte zeldzaamheid is. Misschien kan je dat een luxe noemen, maar ik heb het nodig om het vol te houden. Gezien de naaidrukte van de voorbije weken, nam ik deze keer ook een stofje mee om te knippen. Ik had wel wat beziens, maar dat deerde me niet. In het winterzonnetje stofjes knippen, er zijn ergere dingen 😉

Het plezier als je een project tot een goed einde gebracht hebt. Zalig vind ik dat. Zoals de sew challenge, maar ook deze twee jurkjes die ik voor de patroontest van de Polina dress van Coffee+Thread maakte. Twee pareltjes waar ik volgend weekend over ga schrijven normaal gezien. Een afgewerkt project kan me zoveel voldoening geven!!

Als beloning voor de fotoshoot van die Polina jurkjes, maakten we koekjes. In ons mini-keukentje is samen koken/bakken niet makkelijk, maar soms valt het mee en is het leuk zonder geruzie. Zoals nu. Op deze foto is Rosanne heel geconcentreerd de kom aan het uitlekken met de pottenlikker. Kijk maar naar haar snorretje 🙂

Een foto van uitersten om mee af te sluiten, maar toch eentje dat me doet lachen binnenin. Sia kan zoveel pret maken, grapjes maken, en smakelijk lachen! Deze foto was een toevalstreffer, want zogauw ze door heeft dat ik een foto van haar ga nemen, trekt ze echt rare poseer-gezichten. Rosanne kan ook heel veel plezier maken natuurlijk, en allebei hebben ze bij momenten een heleboel drama in petto. Rosanne was ziek, dus dan gaat alles wat moeilijker. Hier had ze een heel groot verdrietje voor een of ander kleinigheidje. Ze was er het hart van in! Eens het verdrietje ongeveer over is, kan ze dan heel melodramatisch half wenend vragen om ‘de traantjes af te drogen’. Schattig 🙂

Ziezo, dat was het voor de voorbije week 🙂 Op naar een volgende! Met echte winterfoto’s waarschijnlijk, want het sneeuwt hier dikke vlokken op dit moment! Sneeuwstorm Stella is hitting town 🙂

Follow (bloglovin)

Een reactie maakt mij altijd blij!

Recently I read on the great Belgian blog Liesellove a call for a photography challenge. Not a real challenge, and not for real photographers, but more a challenge to try and work with your camera (preferably a DSLR, but phone is also ok) by capturing everyday beautiful moments. Moments that ‘happen’ to us everyday, not necessarily special, but just those little things that make life beautiful. I liked this idea immediately. The first half year of this blog, I had a returning post about this things, the little lucky things in life, but since we moved I haven’t found the time anymore to write those. Which I found to be a pity since it felt a bit more personal, and made this blog more about me as a whole, instead of only about my sewing projects. Although sewing is and will always be the main subject of this blog. But I hope this challenge can bring a bit new life to this other aspects of this blog. We’ll see… I collected a few pictures of last week that captured moments or feelings that made me happy, or made me smile inside. Mostly things that refer to my life as a fulltime mom, which I don’t find really easy to be honest, rather the contrary. But there is also a lot of beauty in spending a lot of time with you children. What they like and what they don’t like, their own little personalities, laughs and tears, the love for nature and animals that I try to share with them (and I think I do pretty well in that 🙂 ). Seeing them play together, be each others best friend, learning to play together and respect each other, … It can go very well, but obviously is something we also need to work on really hard since they can fight a lot and can be very rough with each other too. But I tend to think that is normal…? And then there is also the satisfaction I feel when I could end a sewing project, and am happy with it!

This is not a translation of everything I wrote next to the pictures, but if you are curious about any of them, don’t hesitate to comment and I will tell you everything there is 😉

Follow (bloglovin)

Thank you for visiting my blog!
Any comment is of course highly appreciated