back on track

Stilaan zijn alle dozen uitgepakt, krijgt alles een plekje, en beginnen wij wat ritme te krijgen. Het voelt goed, en dat doet deugd. De voorbije weken waren extreem druk en hectisch. Ik denk dat ik vergeten was hoeveel tijd en energie zo’n verhuis wel niet vraagt. Nochtans waren we natuurlijk nog maar recent zelf verhuisd. De laatste weken en zeker dagen thuis waren eigenlijk even erg, maar dat had ik precies al een beetje verdrongen  🙂 Ook in m’n wilde plannen om meteen aan het naaien te gaan en zo, leek enige realiteitszin ver weg. Het aantal uit te pakken dozen was gigantisch! Je weet maar pas hoeveel dozen ‘200 dozen’ zijn als je ze je huis ziet binnenkomen! Al werd een groot deel (pakweg de helft?) wel uitgepakt door de verhuisfirma natuurlijk. Maar dan nog!

(op deze foto was ongeveer de helft van de al uitgepakte dozen op onze gazon al opgeruimd, het was echt een enorme berg!)

Het in orde krijgen van onze leefruimtes, en het wegwerken van de chaos daar, had echt prioriteit. Ik word echt een beetje gek als er teveel chaos rondom me is. Ik ben al chaotisch van mezelf, dus heb een heel klein beetje orde echt nodig (al is dat relatief hoor 😉 ) Er moest ook vanalles besteld worden, zoals bv. rekken om mijn stofjes en spulletjes op te kunnen leggen. Dat duurde lang, waardoor de helft van ons keldertje gevuld bleef met onuitgepakte dozen! Maar last but not least kwamen ze dan toch aan, en konden, als bijna allerlaatste dozen, mijn crea-spulletjes uitgepakt worden 🙂 Ik voelde me zo blij als een kind toen Lode mijn rekken ineen zette, ondanks zijn gevloek op de brolfactor ervan!

Het uitladen bleek een ander paar mouwen, maar dankzij de vele verborgen plekjes en de ruimte hier (echt, Amerikanen zijn king of efficiënt opbergen!!) is het dus gewoonweg gelukt!! Geloof het of niet!! Maar één ding is wel zeker: de stofjesvoorraad moet krimpen, niet groeien! Ik denk dus dat ik ook maar eens zo moet ‘stashbusten’. Ik zie het vaak staan bij andere bloggers, dus misschien ga ik hun voorbeeld maar eens volgen. Vanaf augustus? (of wacht ik nog tot na de lancering van See you at six? 😉 ) Iemand tips voor efficiënt stashbusten? 😉

Tijd om de laatste lading stofjes van thuis nog en van hier al te wassen, zodat ik erin zou kunnen vliegen 😉

Zoals jullie zien, ècht hoog tijd om wat te minderen…

Donderdag, na dus bijna 4 weken, heb ik eindelijk m’n naaimachine terug aangezet en ben ik begonnen. Aan een Noah-short voor Sia, want dat arme kind heeft, ècht waar, maar twee ietwat fatsoenlijke shorts (waaronder 1 Dora-geval dat eigenlijk niet eens als fatsoenlijk bestempeld kan worden…). In de hete DC-zomers is dat dus echt een soort kleine ramp 🙂 Ik weet wat gedaan!

Ik trakteerde mezelf op een glaasje wijn om de nieuwe start te vieren 😉 En zo zien jullie ook mijn nieuwste aanwinst staan: een overlockmachine!! Tweedehands gekocht via de mama van een klasgenootje van Sia die me erover had zien schrijven op onze Amerika-blog en na wat getwijfel van mij er nog voor kon zorgen dat het toestel op tijd was om mee te kunnen met onze container! Zo lief en attent!! Bedankt nog hoor An 😉 Het was ook hiervoor wachten op een transformator voor de voltage, mèt een juist vermogen. Ik heb al tweemaal een zekering doen springen bij een transformator met een laag vermogen, omdat die maar toestellen van 100W aankon… Zo leren we ook wat bij he 😉

Nu vragen jullie je misschien af wanneer ik nu eindelijk eens die Noah-short ga tonen, maar helaas… ze is nog steeds niet helemaal af. Toen ik eraan begon, was ik eerst vooral opgelucht dat de naaimachine nog werkte. Dan was ik blij dat ik ‘het nog kon’. Maar toen ik er gisterenavond aan doorwerkte, bleek ik de ene na de andere fout gemaakt te hebben èn te maken! Echt waar, niet te doen! Te weinig naadwaarde bijgeknipt aan de zoom, een te korte tailleband, het achterpand omgekeerd aan de zak+voorpanden genaaid, en ik denk dat ik nog wel wat zal vergeten. (En nee, niet door dat ene glaasje wijn, want het knippen had ik al eerder gedaan en die zakken deed ik vandaag, zonder wijn 😉 ) Ik had er op de duur geen zin meer in! Nota aan mezelf: meer concentratie, meer geduld, en niet raprap willen zijn! Gelukkig is ze intussen zo goed als klaar… Ik hoop dus ergens begin volgende week eindelijk nog eens wat te kunnen tonen! En ook een beetje een nieuwe blog-start te maken…

En een week later is het KCW!! Ik heb me voor het eerst ingeschreven en heb al veel ideetjes in thema! Ik heb er zin in! Doen jullie ook mee?