borduurkes borduurkes en nog eens borduurkes

Had ik jullie al verteld dat ik zot ben van borduurkes? Vast wel… 😉 (kijk maar eens hier, hier, hier, hier, …) Waar het hart van vol is… 🙂

Het moet vast iets zijn dat ‘meant to be’ was, als je alleen al mijn eigen doopsuikerzakjes ziet, allemaal handgemaakt door m’n mama…

Ze maakte ook deze borduurlapjes voor m’n broer en mij. Bij m’n jongste broer vrees ik dat ze hier geen tijd meer voor vond… (ik vind het al een wonder dat ze daar bij mij tijd voor vond, maar kom 😉 )

Ik was echt een hobby- en knutselkind, deed niks liever dan dat. Behalve lezen dan misschien, want ik verslond ook bijna letterlijk heler bibliotheken.We hadden geen tv thuis, wat ik nog steeds een zegening vind trouwens. Ontelbaar veel keren werd me gevraagd wat ik dan in godsnaam eigenlijk deed ’s avonds of in het weekend, en of ik me nooit verveelde. Niet dus!  Ik knutselde met fimo, papierfilligraan, pergamano, shrink-papier, parels, draad, verf, inkt, papier, … Noem het en ik deed het. Op de verjaardagsfeestjes die ik me nog herinner, werd er ook steevast geknutseld. Het zijn allemaal fijne herinneringen…

Toen ik onlangs mijn naai- en creazolder aan het oprommelen was voor onze verhuis, vond ik daarin ook een doos met mijn borduurspulletjes van vroeger. Ik heb echt plezier gehad bij het openen en uitpakken van die doos. Even waande ik me terug dat kind, dat zorgvuldig draadjes koos, en ze ook allemaal bewaarde. Een doos vol kleine rolletjes, zelfs de stomste, kleinste eindjes. En met een boekje met mijn eigen gemaakte of overgetekende borduurpatroontjes. Geen idee waar ik dat haalde trouwens, maar ik vind het bijna schattig om zien… En serieus dat ik was! Want onderaan had ik er zelfs in hoofdletters bijgeschreven: ‘andere kleurtinten zijn mogelijk’, en tussen haakjes: ‘geldt voor het hele boekje’. Niet dat er veel instaat, maar toch 🙂

Het is dus misschien toch niet zó verwonderlijk dat ik er gek op ben! Al blijft het dezer dagen vooral bij bewonderen, er iets mee maken, en af en toe durf ik zelf al eens iets kleins borduren, eerder ‘freestyle’ (geen kruisjessteek dus)… Dat zou ik wel nog beter willen leren, ik heb er zelfs al boekjes van. Want kijk bijvoorbeeld naar dit perfecte jurkje en deze jas!! LOVE IT BIGTIME!!!

Maar dat alles vertel ik er dus bij om te verantwoorden waarom ik het moeilijk heb om schone borduurkes te laten liggen in de kringwinkel of op tweedehands websites. En om een excuus te hebben om (het grootste deel van) mijn immer groeiende collectie eens te showen 🙂

Dit is een van m’n favorietjes. Gekocht op 2dehands.be van een Portugese dame (in België), wiens schoonmoeder het had gemaakt. Ze verkocht er twee verschillende, maar ik vond ze te duur (ze vroeg voor één zo’n kleintje meer dan het dubbel dan hetgeen ik voor een grote al ooit betaald had…) en daardoor begonnen ze te twijfelen, omdat de werkjes eigenlijk een sentimentele waarde hadden. De man en z’n moeder hadden een hele moeilijke relatie, de moeder was een jaar ervoor gestorven, en hij had nog herinneringen aan hoe ze zat te borduren voor de haard… We mailden wat over en weer, en uiteindelijk hielden ze er eentje en kon ik dit kopen voor een aanvaardbare prijs.

Maar niet aan elk borduurke hangt een verhaal natuurlijk. Al is dat relatief, want er is altijd die ene die het gemaakt heeft… Daar fantaseer ik dan wel eens over: wiens stukje werk/kunst ik in m’n handen heb, wanneer het gemaakt is, waarom net die tekening, waar het hing, waarom het weggedaan werd, …

Van borduurkes zoals die vogeltjes, de zwanen, bambi, … kan ik echt gelukkig worden! Dan heb ik echt het gevoel dat ik de vondst van de eeuw heb gedaan 🙂

De meesten vind ik in de kringwinkel, maar de eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat de allermooiste exemplaren doorgaans (maar niet altijd!!) van bij ‘particulieren’ komen, via kapaza of 2dehands of zo. Of via retroloekie, een hele leuke webshop vol leuke retro spulletjes. De dame die die winkel runt, heeft trouwens ook een heerlijk inspirerende blog!

Dat is nu toch echt schoon!! Op deze kader onderaan staat de naam en het jaartal geborduurd:

En levenswijsheden kan je er ook al aantreffen!

Kaders met bloemen vind je heel regelmatig in de kringwinkel, de ene al mooier dan de andere.

Onlangs vond ik deze nog, ik heb een beetje spijt dat ik de lap niet uit de kader heb gesneden om mee te nemen en er iets mee te doen (een kussensloop of zo?), maar dat kan ik later nog altijd doen. De kleuren zijn echt prachtig vind ik, al valt dat meestal een beetje tegen op foto’s…

Maar doorheen de laatste pakweg 2-3 jaar heb ik vooral ook een massa kaders verzameld met borduurwerkjes die ik niet zelf aan de muur zou willen hangen, maar waar ik wel grote (letterlijk dan) andere plannen mee heb… Ik wil er namelijk een deken van maken, van al die aan mekaar genaaide lappen. Ik heb ze dus een voor een uit de kaders gehaald of gesneden. Die zitten vaak immers echt heel goed vastgeniet en ingekaderd, dus het was me best een klusje, zeker gezien het aantal 🙂 Hopelijk kan ik het resultaat daarvan een van de volgende maanden eens tonen 🙂

Last but not least vragen jullie je misschien wel af wat je nu in godsnaam met al die kaderkes doet. Wie graag woonboekjes leest, of Flow, of Mollie Makes, … moet er maar eens op letten. Eens je er oog voor hebt, zie je dat echt wel vaker dan je verwacht opduiken in interieurs. Ik wilde voor deze blogpost voorbeeldjes zoeken uit mijn verzameling Flow’s, VT Wonen’s, en andere boekjes, maar heb er de tijd niet meer voor gevonden helaas. Jullie zullen er zelf op moeten letten 🙂

Het past natuurlijk lang niet overal, en je moet het juist combineren vind ik zelf. En ook daar verschillen smaken natuurlijk. Ik kan me héél goed voorstellen dat veel mensen dit echt maar niks vinden!

Ikzelf heb ze lang niet allemaal opgehangen, maar enkele wel. MIsschien zagen jullie ze al op de foto’s van mijn naai- en creaplekje.

Enkele hingen ook in onze schuur, waar ik ook een deel van mijn spreuken-collectie had hangen. Ideale plek voor wat kitch die je in je huis niet wilt hangen 🙂 Helaas heb ik daar zo niet meteen een duidelijke foto van.

In de speelkamer van de kids had ik ook een soort collage-muur gepland. Ik was eraan begonnen maar heb die niet meer afgewerkt nadat we hoorden dat we zouden verhuizen… Er was dus nog veel werk aan (bv. schilderen/vullen van het letterkastje, foto’s zoeken, kaders spuiten, …) maar je krijgt wel misschien een impressie:

Ziezo, nu hebben jullie weer wat borduurkes-inspiratie 🙂 Nu allemaal op naar de kringwinkel!

Follow– bloglovin

Een reactie maakt mij altijd blij!