mijn naai- en creaplekje

Het is een beetje met een dubbel gevoel dat ik jullie deze keer een kijkje geef in mijn naai-en creaplekje want het is intussen helaas mijn plekje niet meer, nu we aan de overkant van de oceaan wonen. En dat plekje, dat mis ik nu al. Daar zat ik graag, ’s avonds na de hectiek van de dag, of soms ook op andere momenten als het eens lukte om wat me-time te vinden overdag of in het weekend. Muziekje op, patronen zoeken, stofjes zoeken, of soms ook gewoon dingen bedenken, of wat mijmeren en denken, of een boekje lezen, … Met altijd ook mijn lieve kat Lilly erbij. Ook dat mis ik, haar aanwezigheid, en dat beestje zelf, hoe ze is. Maar kom, daar gaat het hier niet over.

Dat plekje van mij was dus op onze zolder.Begonnen als master bedroom, maar om praktische redenen hebben we onze slaapkamer verhuisd naar het eerste verdiep van ons huis. Wat mij de kans gaf om er mijn eigen ding mee te doen, me uit te leven in alle prullekes en frullekes die ik zo leuk vind maar die ik niet in heel m’n huis kwijt kan. Lode en ik verschillen nogal van smaak, en sowieso moet het natuurlijk smaakvol blijven 🙂 In ons nieuwe stekje, waar we vanaf juli terecht kunnen, zal er zeker geen plaats zijn voor zo’n eigen plekje voor mij alleen. Maar ik hoop er toch m’n draai aan te kunnen geven, en hoop toch hier en daar wat ruimte te kunnen opeisen af en toe. We zien wel.

Maar zo zag het er dus uit. Een ruime open zolder, waarvan één kant voorbehouden voor mij en mijn naai- en knutselspulletjes. En dat zijn er veel 🙂

Mijn stofjes heb ik allemaal in een grote Ikea-kast gesorteerd. Ik moet ze regelmatig herorganiseren, en heb gemerkt dat sinds mijn nieuwe naaimachine vorig jaar vooral het aandeel stretch-stoffen gegroeid is. Een deel had ik eens verticaal gezet, nadat ik ergens had gelezen dat dat overzichtelijker is. Dat klopt wel, maar is tegelijk een pak minder handig om stofjes erin en eruit te nemen, dus dat heb ik niet verdergezet. Maar ik kan er eigenlijk stiekem enorm van genieten om naar die stofjes te zitten kijken, ze te koesteren, te fantaseren over wat ik ermee ga maken, …

Naast de kast met stoffen hebben we een paar schappen gemonteerd om al mijn tijdschriften en mijn collectie (voornamelijk blikken) dozen  met fournituren te herbergen.

Al die blikken dozen, ik geef toe, echt handig is dat misschien niet. Stapelbaar ook niet echt. Maar o zo leuk en mooi, in mijn ogen dan toch. Ik ben echt zot op retro blikken dozen, zoals jullie misschien hier al zagen. Ik label de dozen allemaal met mijn dymo labelmaker, want anders is het een beetje moeilijk om alles terug te vinden. Het was alleen dringend nodig om de dymo-labeltjes eens up to date te maken, dat zal zijn voor als ze hier in Washington zijn aangekomen.

Zoals jullie kunnen zien, ben ik ook wel te vinden voor beeldjes en prullaria allerhande, die ik hier ook graag tussen zet. Ik heb ook een collectie poezenbeeldjes. Ooit verzamelde ik dat wel, en nog steeds koop ik ze graag als ik ze zie, maar ik zoek er niet meer echt naar.

Naast de schappen heb ik een wasmand waarin ik een hoop papieren patronen bewaar, die ik in de plaatselijke dagbladhandel/copycenter/.. heb laten afdrukken op A0. Die zijn dan niet geplooid en zelf kan ik dat niet, dus vandaar dit formaat. In ons nieuwe stekje zal dit niet bepaald handig zijn, gezien de beperkte ruimte, maar daar vind ik hopelijk wel iets op. Er zitten ook leren huiden in die ik in Fèz, Marokko, kocht, en waarmee ik ooit nog wat hoop te kunnen naaien.

Tegen de lange muur staat een deel van een kast die m’n schoonbroer ooit voor ons maakte, op maat van ons vorige (huur)huisje in Leuven. Beneden paste die niet, maar hier perfect. Erin zitten nog allerhande knutselspulletjes, m’n vlieseline, parels, prullekes, en ook allemaal kaften met tutorials, (gratis) patronen, handleidingen bij patronen, enz.

Onderaan een schuif  met allerlei lintjes, waaronder mijn favoriete lintjes (rechts) die ik kocht in Viëtnam (Sa Pa).

Bovenop dat kastje staat een grote doos met al m’n garen, en een prikbord met wat fotootjes, maar daar heb ik blijkbaar geen duidelijke foto van, wat me ook niet bepaald zo belangrijk lijkt 🙂

Als naaitafel heb ik eigenlijk gewoon twee schragen met een wit blad erop. Nadeel is dat dat niet altijd even stabiel is, maar het is goed doenbaar. Op de houten balken die daardoor vòòr mij zichtbaar zijn, en die ik prachtig vind, heb ik enkele leuke spulletjes gehangen en gezet.

Een foto van een bruidspaar in Hoi An, ook Vietnam, dat stond te poseren voor hun fotoreportage. Een tekstje van Toon Hermans dat ik ooit ergens uitknipte (ik durf zelfs te denken uit het leerlingenbladje in het middelbaar, het gaat al lang mee!) en dat me blijft ontroeren. Een kaart van Diest, die de intussen overleden papa van Lode ons ooit stuurde. En fotootjes van Rosanne, door Sia vakkundig uitgeknipt net toen ik ze nodig had voor pasfotootjes voor de kids-ID. Gelukkig bleef er nèt eentje bespaard om te gebruiken.

Ik gebruik van die porseleinen zwaantjes en vogeltjes en een prachtig doosje om kleine spulletjes en balpennen e.d. op te bergen.

Rosanne is dol op mijn mini-collectie muziekdoosjes van Fisher Price. Ikzelf eigenlijk ook wel 🙂 Ik draai er soms aan en geniet er dan van om er gewoon even naar te luisteren. Instant nostalgie, een klein gelukje.

Voor en boven me ook nog enkele leukigheidjes, schuddebolletjes die ik maakte als kadootjes bij de doopsuiker van Rosanne, leuke poppetjes die m’n twee meisjes ‘symboliseren’, en op de muur prenten uit Flow, van Sukha, een pauwenveer, de geboortekaart van Rosanne, en foto’s uit Viëtnam. Als ik aan m’n naaitafel zit, staat rechts van me m’n strijkplank, met aan de balk daar het eerste zelfportret dat Sia maakte in de kleuterklas, een borduurke, en bovenaan enkele honey combs.

Ik vond vorige zomer op een rommelmarkt vlakbij een oude naaikist op pootjes, waar ik allerhande spulletjes in heb steken die ik wat vaker nodig heb, zoals spoelen, naalden, naaivoetjes, enz. De meest gebruikte spulletjes (tornmesje, naalden, lintmeter, stiften en krijgt, …) zitten in een doos die ik ooit van een van m’n liefste vriendinnetjes kreeg, Griet, die ik al van het middelbaar ken en met wie ik samen op kot zat. Van zo’n tekenfilm die ik vroeger ooit gezien heb maar waarvan ik de naam niet meer weet.

Dat is in feite zowat het belangrijkste deel van de zolder, zoals jullie wel vermoeden waarschijnlijk 🙂

Aan de andere zijde staat een plant, logeerbed, en speelgoed van de meisjes (playmobil kasteel en pony’s enz.), en daartegenover de oude (lelijke, dus niet gefotografeerde!) computertafel met daarboven mijn superleuke -al zeg ik het zelf- kaartenrekje en twee kadertjes die iets betekenen voor ons.

Tegen de muren staan allemaal spulletjes die ik grotendeels in van die leuke grote zakken heb gestoken om te bewaren. Kinderkleertjes en -spulletjes, brieven en herinneringen, deco-spulletjes, kaders, foto’s, veel van mijn kringwinkelvondsten, … Die zakken zie je wel niet, maar ze suuuuperhandig èn mooi! Ik kocht ze bij loulechien, je vindt ze bv. hier, hier, hier, … (zoveel prachtige dessins!!)

Op het logeerbed ligt mijn favoriete sprei, die ik ook kocht in Sa Pa, Vietnam. Ik werd daar echt verliefd op de spulletjes, het landschap, de kleuren, de klederdracht, … Ik zou iedereen een bezoekje naar daar aanraden. In mijn wildste dromen start ik ooit een (web)winkeltje op met spulletjes van daar. Wie weet…

Dit zijn allemaal linten, borduursels, en wollen draadjes die op een lap stof genaaid zijn of aan mekaar gezet. Ongelooflijk mooi vind ik dat…

Er ligt ook een kistje dat ik van m’n ‘stief-schoonpapa’ kreeg en die hij van zijn overleden papa had. Een klein schatkistje vind ik dat, vol met oude spulletjes vol betekenis, verzameld en bewaard. Soms doe ik het eens open en kijk ik ernaar, of pak ik die kaartjes vast en bedenk ik wat ik daar misschien nog mee ga doen. Alleen al daaraan beleef ik plezier 🙂

In de laatste hoek van de zolder staat het resterende stuk van de kast die m’n schoonbroer maakte.

Daarin nog allerlei spulletjes. Prentenboeken (zoals die hier en hier en hier) die ik ofwel bijhoud ofwel gebruik om prenten uit te knippen en te gebruiken (zoals ik hier deed), mijn stapel Flow Magazines en Flow Weekly’s, foto-albums, papier allerhande, een heleboel knutselmaterialen (scharen, branders, verfjes, …), enz.

In de schuiven o.a. alle stempels en stempel-maak-materialen, en een stapeltje washi-tape, dymo-tape, cadeauverpakking-prulletjes, enz.

Op de verwarming nog twee hummeltjes-beeldjes, oude apotheker flessen, en een stapeltje flow specials, met daarbovenop een spaarpotje dat ik in de kringwinkel vond, net hetzelfde als datgene dat wij vroeger thuis hadden. Dat kon ik niet laten staan. Ik denk dat ik niet de enige ben die dol is op spulletjes die me terugbrengen naar m’n eigen kindertijd, of het gevoel om kind te zijn en hoe je als kind de wereld ziet.  Vlakbij ook nog een mandje met haakwol en -spulletjes. Ik ben daar even weer mee begonnen toen ik zwanger was van Rosanne, maar heb het laten liggen daarna. Ik had het klaargepakt om in de valies te steken, om toch iets creatiefs te kunnen doen in afwachting van al m’n spulletjes, maar helaas was er te weinig plaats over en werd het allemaal noodgedwongen thuisgelaten.

Last but not least een letterslinger uit Flow, om me eraan te herinneren dat elke dag iets moois brengt, hoe klein soms ook. It’s a beautiful day… Met die spreuk laat ik jullie. Geniet van de dag!

Follow (bloglovin)

Een reactie maakt mij altijd blij!