Xerea dress, schone botten, en vrouwenlogica

In juni gingen we op citytrip naar het prachtige Fès in Marokko. Voor het eerst sinds lang zonder de dochters, en meer nog: voor het allereerst was ik een nacht gescheiden van de jongste dochter. En dan niet eens één nacht, maar wel liefst 5 nachten!! Dat was toch eventjes slikken toen m’n lief dat aankondigde. Zoiets moet dus natuurlijk gecompenseerd worden. En hoe kon ik dat beter doen dan door te … shoppen, jawel. Het (kortstondige) geluk van het consumeren verlichtte het gemis gelukkig toch wel goed, en ook daarnaast was het in feite een heerlijke citytrip vol relationele quality time. Hoognodig, dat geef ik toe. Maar dat allemaal geheel terzijde. Want ik kocht daar namelijk ook ‘botten’, zoals wij dat zeggen. Schone botten, heel schone botten zelfs, al zeg ik het zelf. Kelim boots, om precies te zijn.

Ik negeer even voor het gemak het feit dat de zool van één van die boots er na een paar keer dragen al af was. Een mens kan nu eenmaal niet alles hebben in ’t leven zeker?

Maar met het kopen van de botten, stelde er zich een ‘probleem’: ik had niks om erbij aan te doen. Een niet te onderschatten (en uiteraard vooral ook niet te overschatten 🙂 ) probleem, maar gelukkig eentje dat op te lossen viel.

En zo begonnen mijn radartjes weer te werken en vormde zich een beeld: een rode tuniekachtige jurk, met een zwarte leren legging, zoals het prachtexemplaar dat ik bij haar zag. Die legging heb ik dus gewoon schaamteloos gekopieerd, met stof uit haar webshop (die we zullen missen!!) en het patroon van de Roxy legging uit La Maison Victor.

De zoektocht naar een patroon voor een jurk die helemaal overeenkwam met het idee in m’n hoofd, bleek wat lastiger. Vlak nadat ik een oproepje op Facebook deed, waar ik al goeie tips kreeg, zag ik echter deze jurk van deze geweldig stijlvolle madam. En toen ging ik meteen overstag. Ik kocht het patroon van de Xerea dress van Pauline Alice, en meteen ook 2 andere van haar patronen, waaronder de Cami dress. Ik had nog een prachtig rood stofje liggen van bij Mondepot, leek me ideaal voor hetgeen ik in gedachten had.

En toen bleef het een beetje liggen, tot de doop van de kids eraan kwam. Ik wilde de Cami dress maken (waarvan er ook een sew-along op de blog van Pauline Alice staat!), maar daarvoor moest ik echt wel een testversie maken gezien het een aanpassend modelletje is. En daar ging mijn time-management de mist in. Toen het eigenlijk echt begon te dringen, lag enkel het teststofje geknipt klaar en daagde het me dat het me nooit zou lukken om dat nog klaar te krijgen. Plan B dan maar: enter mijn schoon botten en de Xerea dress. En op dat punt ging ik zelf wel een beetje in de mist. Ik dacht dat ik het met zo’n modelletje wel kon wagen om geen testversie te maken. Daar vergat ik dus even dat mijn maten een beetje lastig zijn: smalle schouders, en een maat of 2 groter voor de heupen. Met de zakken aan de zijkant, wist ik ook niet goed hoe of wat te doen om het aan te passen, dus wat doet een mens in tijdsnood dan? Negeren die handel, en gewoon beginnen in de hoop dat dat allemaal wel zal meevallen…

Het resultaat?

Al bij al valt dat nog mee, maar wel nadat ik de nodige aanpassingen had moeten doen om geen stofophoping op mijn heupen te hebben. De zijnaden moest ik helemaal losmaken en heb ik zo omgenaaid zodat er een split in zit, wat uiteraard niet de bedoeling was, maar de enige manier om het te doen passen. Daardoor vallen de zakjes ook minder mooi, maar omdat ik het geweldig leuk vind om mijn handen in de zakken te steken, valt dat gelukkig minder op.

Ik heb wel redelijk getwijfeld over de jurk, en blijf dat een beetje doen. Dat ik hem sindsdien nog maar één keer heb aangedaan bewijst dat wel een beetje. Toch vind ik het eigenlijk echt een heel leuk patroon. Ik houd enorm van de lijnen, bv. in het voorpand, en de details zoals de zakken en de ruguitsnijding.

Misschien moet ik het dan toch maar wat vaker dragen, wat denken jullie? En misschien maak ik nog wel eens een nieuwe, verbeterde versie, dat ook. Maar ik heb nu in elk geval wel een kleedje voor bij mijn botten, dat is ook al dat.

Aan de legging moet ik weinig woorden vuil maken: leuk en makkelijk patroon, en dat leer naaide echt wel vlotjes, tot mijn grote vreugde!

De Cami dress ligt intussen nog steeds status quo, en geloof het of niet, maar op de doop zelf werden mijn schoon botten niet gedragen. M’n lief vond mijn enkellaarsjes schoner, en werd bijgetreden door mijn lieve schoonmama. Ik heb dus maar geluisterd. Een duidelijke foto heb ik er niet van, maar het zag er zo’n beetje zo uit:

Follow – bloglovin

rode stof: rode satijnachtige stof Mis-en-Plis bij Mondepot
zwart nepleer: Liesellove
patroon jurk: Xerea dress – Pauline Alice Patterns
patroon legging: Roxy legging – La Maison Victor